Het huis ten einde

[p. 50]

Van Frankenthal

Mussen baden op het dak om
een FM-antenne die
op Mozart wacht. Dit is
een wachtende woning
vol als een wolk,
een grens van afwezigheid
als een haven.

Vanochtend raakte uw adem
een vleugel, dacht ik, maar
het was een golf die toevallig
de stroom van een leven bevoer.

Ik eet Frankenthal. Het kind
dat ik was werd gestraft om
twee gestolen bessen.

In de kathedraal van Chartres was
uw oorlel rijp toen ook
de Provence voorbij was.
We kennen nu de rekbaarheid
der uren die niet tot
ons bezit behoren:
de katoenoogst is
voorspoedig in Egypte.

[p. 51]

 

De zwaluwen kippen schaduwen

 

in de kupressen voor

 

de volgende lente.

 

Mijn dood plukt amoeben

 

van leeggeplukte mispelstruiken

 

omdat hij Frankenthal kent op

 

de planeet aarde van de poolster.

 

 

 

Hij vertelt me morgen over

 

Andromeda. Maar morgen

 

is het Medina.