Zederyke zinnebeelden, vertoont in konstplaten

[p. 53]

XXI. Zinnebeeld.

IN FRAGILI LUSIT

Hy heeft in 't brooze gewerkt.

DEn Maaker sterft, zo wel als 't beeld;

Daar zyne konst en geest in speeld

Vergaat, en moet op 't end bederven.

ô Mensch! verlaat de ydelheit,

En werkt aan d'altyt duurzaamheit,

Om d'eeuwige vreugde te beërven.

DAar is niet beschreyelyker in de waereld, als 't gedrag van veel menschen, die de gedagtenis van de verplichtingen verliezen,

[p. 54]

dewelke zy aan God hebben, en van de gehoorzaamheit, die zy aan zyn geboden schuldig zyn; hun verstand alleen aanleggende tot het zoeken van vergankelyke vermaakelykheden, dewelke in zich zelven niets vast of bestendigs hebbende, hun waarachtig geluk niet konnen maaken. Deze menschen zyn die beeldhouwers gelyk, die veel maanden bezig zyn met een beeld van een brooze steen te maaken, 't welk de tyt, die alles verslind, eindelyk in 't stof doet nedervallen, en met het werk de naam en achting van den maaker, die 't zoo konstig had gewrocht, doet vergaan. Al de geenen, die zich in de zonden en wellusten wentelen, loopen het zelve gevaar: want het gebeurd veeltyts dat een onverwachte dood hen in 't midden hunner onderneemingen wegneemt, en noodzaakt voor een Rechter te verschynen, die niet kan verdraagen, dat den mensch, geschikt tot zyn dienst, zig met werken zal bezig houden, die door zich zelven strydig zyn met de deugd, en door hun vergiftig zoet ons verstand bederven, 't welk zy rampzaliglyk van de eerbiedigheit aftrekken, welke hy aan zyn Godt schuldig is, veel meer te achten als andere oeffeningen en dingen des waerelds.