Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Dichtstukjes (1820)

Informatie terzijde

Titelpagina van Dichtstukjes
Afbeelding van DichtstukjesToon afbeelding van titelpagina van Dichtstukjes

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.36 MB)

ebook (2.91 MB)

XML (0.08 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Dichtstukjes

(1820)–C.A. Vervier–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 36]
[p. 36]

De mier.

Sine labore nihil.
 
De stond,
 
Dien gij te leven vondt,
 
Wordt wijs door u gesleten,
 
O Miertje! dat in 't groene veld
 
Zoo vroeg als laat ten arbeid snelt,
 
Een pligt, zoo schaars gekweten.
 
 
 
Gij zijt
 
Een beeld van naarstigheid
 
En onophoudlijk zwoegen;
 
De mensch, die onbeladen zucht,
 
De luijaard, die het werk ontvlugt,
 
Moog stil zich naar u voegen.
[pagina 37]
[p. 37]

La fourmi.

 
La nature à quelques instans
 
Borna ta fragile existence,
 
O fourmi! mais avec constance,
 
Livrée à des soins prévoyans,
 
Tu sais, grande et rare science!
 
Faire un utile emploi du temps.
 
 
 
Excité par ta diligence,
 
L'homme qui, dans un vil repos,
 
S'étonne des moindres travaux,
 
Et celui qui, dans l'indolence,
 
Trouve le plus lourd des fardeaux,
 
Devraient imiter ta prudence.
 
 
[pagina 38]
[p. 38]
 
Auroor
 
Is pas in't gulden spoor
 
Der hemelbaan getreden,
 
Naauw komt, van de echtkoets opgestaan,
 
De fiere broeder van Diaan
 
Ter kimmen uitgetreden;
 
 
 
Of gij,
 
Van vrees en kommer vrij,
 
Zweeft reeds weer over 't kooltje;
 
Gij wemelt om den rozeknop,
 
Gij stijgt tot in den olmentop,
 
Of daalt op 't veld-viöoltje.
 
 
 
Prijkt hier
 
Een slanke populier
 
Met graauwend mos omhangen,
 
Of ginds een onverwrikbare eik,
 
Op beiden vest ge uw troon, uw rijk,
 
Zij vieren uw verlangen.
 
 
[pagina 39]
[p. 39]
 
A peine Phoebus, hors des flots
 
Où Thétis le retient encore,
 
Précédé de la jeune Aurore,
 
S'élève au sommet des coteaux;
 
A peine les cieux qu'il colore
 
Brillent par lui de feux nouveaux.
 
 
 
Soudain s'échappant de sous terre,
 
On voit tes ardens travailleurs
 
Errer dans les champs, sur les fleurs,
 
Couvrir la plante potagère,
 
De l'orme atteindre les hauteurs
 
Ou descendre sous la fougère.
 
 
 
Tantôt tu cherches un chemin
 
A travers la mousse du frêne;
 
Tantôt l'enveloppe du chêne
 
Sert à couvrir ton magasin:
 
Leur tronc noueux est ton domaine,
 
Ton asile contra la faim.
 
 
[pagina 40]
[p. 40]
 
Hun blad,
 
Door 't glinsterende nat
 
Des hemeldaauws bedropen,
 
(Terwijl ge u op hun ruige bast
 
Met weinig dorre spijs vergast)
 
Laat u verkwikking hopen.
 
 
 
Gij leert,
 
Aan die uw les waardeert,
 
Hoe elk in lentejaren,
 
Voor huiverigen wintertijd,
 
Voor ouderdom, die ons verbeidt,
 
Een schatje dient te sparen.
 
 
 
Dus hier
 
Voldingt ge, ô redeloos dier!
 
De taak u aangewezen;
 
En zoo er in een beter oord
 
Een prijs aan dierenvlijt behoort,
 
Vast zal hij de uwe wezen.
 
 
[pagina 41]
[p. 41]
 
C'est là que, sous un vert feuillage
 
Humide des pleurs du matin,
 
Du trésor précieux d'un grain
 
Amoncelé pour ton usage,
 
Sans redouter le lendemain,
 
Tu jouis même dans l'orage.
 
 
 
Importante et grave leçon
 
Qui montre à l'aveugle jeunesse
 
Comment, évitant la paresse,
 
On doit, guidé par la raison,
 
Aux jours glacés de la vieillesse
 
Songer dès la belle saison!
 
 
 
Ainsi, créature éphémère,
 
Vers le but qui te fut montré,
 
Tu marches d'un pas assuré,
 
Heureuse en quittant notre sphère,
 
Si quelque part plus honoré
 
L'emploi du temps a son salaire!
 
 
[pagina 42]
[p. 42]
 
Wel hem!
 
Die met een dankbre stem,
 
Na welbestede dagen,
 
Eer 't magtloosbrekend oog zich sluit,
 
Een stil gebed vertrouwlijk uit,
 
Der godheid opgedragen.
 
 
 
Wee hem!
 
Die in de vuige klem
 
Der vadzigheid getreden,
 
Voldoen wil aan het pligtgebod
 
Van den steedsrusteloozen God,
 
Met werkelooze beden.
 
 
[pagina 43]
[p. 43]
 
Gloire à l'homme laborieux
 
Qui de retour sous sa chaumière,
 
Avant de fermer la paupière,
 
Mettant son espoir dans les cieux,
 
Avec une courte prière,
 
Vers l'Éternel lève les yeux!
 
 
 
Mais malheur à l'être futile
 
Qui, dans un repos criminel,
 
Quand la nature à tout mortel
 
Ordonna de se rendre utile,
 
Croit satisfaire à l'Éternel
 
Par une prière stérile!

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken