Inleiding tot de nieuwe Nederlandsche dichtkunst

(1905)–Albert Verwey– rechtenstatus

			Pag.
MARCELLUS EMANTS. Uit Lilith			14
JACQUES PERK. Uit Mathilde:
	VIII.	Zij Komt (‘Gij berken buigt uw ranke loovertrossen)	38
	XIII.	Ochtendbede (‘De nacht week in het woud en bij haar vluchten’)	38
	XXIII.	Intrede (‘Steil rijst de rots, en braam en stekelwisch’)	40
	LIV.	Hemelvaart (‘De ronde ruimte blauwt in zonnegloed’)	41
	LXXI.	Δεινὴ Θεός (‘Met weekblauwe oogen zag de oneindigheid’)	42
	Iris (‘Ik ben geboren uit zonnegloren’)		43
WILLEM KLOOS. Uit Okeanos:
		Ganymedes op Aarde (‘Hij was een kind der menschen’)	56

			Pag.
		Uit de Sonnetten:
	II.	(‘Zooals daar ginds, aan stille blauwe lucht’)	58
	V.	(‘Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten’)	59
	VI.	(‘Nauw zichtbaar, wiegen op een lichten zucht’)	59
	VIII.	(‘Gij die mij de eerste waart in 't ver verleên’)	60
POL DE MONT. Uit Fladderende Vlinders			64
LOUIS COUPERUS. Santa Chiara			65
JAC. VAN LOOY. Herinnering (‘Ik zie dat bleek gelaat, als met een krans’)			72
JAN VETH. Landschap (‘Hoe kwijnt in 't ronde 't vogelengerucht’)			73
HELENE LAPIDOTH-SWARTH. Uit Eenzame Bloemen:
	‘Zoo vaak heb ik mijn lippen stuk gebeten’		74
	‘Ginds, langs de lanen, dwaalt een kozend paar’		74
	Uit Blauwe Bloemen:
	‘O jeugdig beeld, verheerlijkt beeld eens dooden’		75
	‘Het zuiverst marmer heb ik mij gekozen’		76
	‘Gelijk een spelend kind in zoeten waan’		76
	Uit Beelden en Stemmen:
	‘Toen bracht mijn gids mij in een stillen tuin’		77
	‘Toen hoorde ik vleugelkleppen of een zwaan’		78
	‘En in de beek stond reeds mijn voet gebaad’		79

			Pag.
J. WINKLER PRINS. Uit Sonnetten:
	Weerspiegeling (‘'t Licht verflauwt tot purper aan de kimmen’)		81
	Uit Zonder Sonnetten:
	Uit Vijver in 't bosch		82
	Uit Bosch-anemoon		83
	Werking der Muziek		83
F.L. HEMKES. Uit Gedichten:
	‘Daar rijst me in 't hart een droef gedicht’		85
	Het Kindeke van den Dood (‘Hoe ligt de stille heide daar’)		86
ALBERT VERWEY.
	Uit Verzamelde Gedichten:
	Rouw om het Jaar		88
	Van de Liefde die Vriendschap heet:
	VII.	(‘Mijn God is enkel gloed en donkerheid’)	90
	XVI.	(‘Ik ben een Dichter en der Schoonheid zoon’)	90
	XXVIII.	(‘Als een Ethiopisch vorst zijn gloênden stranden’)	91
	XXXIV.	(‘Gelijk een vader zijn onwillig kind’)	91
	Cor Cordium		92
H.J. BOEKEN.
	Herfst (‘En in de lucht des vochten uchtends hangen’)		101
	Apollo (‘Apollo, lichtgod, luchtig slaand de luite’)		102

		Pag.
	Thaumas of Verscheiden- en Eenheid (‘O menschen, elk zijn eigen leven levend’)	102
	Himeros (‘Een droom van gras en dauw. O God, ik wou’)	103
FREDERIK VAN EEDEN.
	Schemering (‘Hier moet ik peinzend gaan en stil’	104
	Aan Zee (‘Zonne stervend zonk in zee’)	105
	Eigen Uitvaart (‘Spel mijner wereld! - nu is het genoeg’)	106
HERMAN GORTER. Uit Mei:
	‘Niets in de ruime wereld is zoo blij’	111
	‘Een ding is droevig en maakt zacht geklaag’	112
	‘Weet iemand wat op aard het schoonste is’	113
	‘Ontwaakt zooals ik eens ontwaakte’	114
	‘Zielsleven is muziek’	118

II.

H. ROLAND HOLST-v.d. SCHALK.
	Uit Sonnetten en Terzinen:
	‘Niet mijn de makkelijke en onbenepen’	122
	‘De menschen zijn in twijfel gevangen’	122
	Uit De Nieuwe Geboort:
	‘Niet heb ik meegedragen uit den slag’	123
	‘De hemel spant zijn tent, die blankt en blauwt’	124
	‘De dag verjoeg den dag’	124

		Pag.
W.L. PENNING Jr. (M. COENS).
	Uit Tienden van den Oogst:
	Anna voor den spiegel	132
	Hij	132
	Uit Benjamins Vertellingen:
	(‘En aan zijn ouders huis dacht Benjamin’)	134
GUIDO GEZELLE.
	Uit Rijmsnoer om en om het Jaar:
	Slapende botten (‘Ten halven afgewrocht’)	141
	O crux Ave (‘Wie was zoo goed’)	142
	Mater! (‘Den ganschen dag en doet’)	142
	Bing-bang-bong! (‘Waar wierd die wondere konst gevonden’)	142
	Jam sol recedit (‘Heel 't westen zit gekibbelkappeld’)	143
	Ars Artium (‘Hoe vroeger hoe beter in band’)	143
	Winterstilte (‘Een witte sprei ligt overal’)	144
	Tusschen de twee (‘Die binnen de bergen te wonen verkiest’)	145
	Het Borelingske (‘Zijn tandelooze mond lacht lieflijk’	147
	Den ouden Brevier (‘Als zorgen mijn herte verslinden’)	148
	Meidag (‘De kerzelaar zijn trouwgewaad’)	149
	De Ramen (‘De ramen staan vol heiligen’)	149
	De Avondtrompe (‘Heur trompe steekt de koe’)	150
	Wierook (‘O wierookgraan’)	151

		Pag.
ALBERT VERWEY.
	Uit De Nieuwe Tuin:
	Nacht in het Alhambra	153
	Mijn Huis XIII (‘Als vlokken dwarlen en de dag vroeg endt’)	158
FREDERIK VAN EEDEN.
	Uit De Passielooze Lelie:
	Hei-leeuwrik	162
	De Rivier	163
PROSPER VAN LANGENDONCK.
	Uit Verzen:
	Langs zomervelden	165
	Langs Naar Linkebeek	165
	Schepping (‘Omruischt van zangrig bladgefluister’)	166
	Naglans (‘Wanneer in 't dalen, nog de zonne draalde en beidde’)	167
	Langs de Nethe (‘Lijzig rimplend vloeit de Nethe’)	168
	God (‘Wat is het dat mijn zwoegend wezen’)	169
	Woluwe-dal (‘Van alle gulden heuvelkammen kentelen’	170
P.C. BOUTENS.
	Mijn bleeke denken	171
	Zwervers Lied (‘Moest zoovele zonnedagen’)	172
KAREL VAN DE WOESTIJNE.
	Uit Het Vaderhuis:
	Thanatos en de Vreemdeling	175

		Pag.
Is. P. DE VOOYS. Uit Van de Armen:
	Van zomer tot zomer (‘Roept niet zoo luid’)	181
	Aprilstorm (‘Breedvleuglen wind, die aan de nachten-lucht’)	184