De weg van het licht

[p. 104]

Afstand

Wie rijst ziet de aardsche cirkel telkens wijder
En ruimer geördend land en zee daarin.
Hij kent zijn lieven elk op de eigen plaats.

Hij de Bevrijde wenkt hen als Bevrijder
En in hun hart ontwaakt een nieuwe zin
Voor de orde omhoog die zich omlaag weerkaats'.

Omlaag de volte, omhoog het eindloos open
Maar waarin elk die 't vindt elks oogen lokt.
En straal- en doelpunt wordt hij voor hun blik.

Dan daalt de ruimte en 't is als een ontknoopen
Van strik en banden die ge rond u trokt.
En afstand wordt op 't woord: daar gij, hier ik.