Dit syn X goede boerden

[p. 37]

Dit es de frenesie. IX.

Het dicht al dat lepel lect:
Waendi dat ic bem vergect,
Dat ic oec niet dichte ende make
Des nachts als ic niet en vake?
Menichgen, als hi slaept,
Sijn ers herde wide gaept
Ende blaest alse ene bosine.
Ay utevercorne fine!
Des es leden menichgen dach,
Dat mi u minne int herte lach,
Ende gine wilt mijns niet ontfarmen?
Dicken hebbedi doen verwarmen
Mijn herte ende gemaect cout;
Om u bem ic worden out
Ende graeu alse ene catte,
Ende gine achtes dit no datte
Ocht u minne mi sterven daede?
Wie soude mi betren die scaede?
Lachtijs, maecti u sceren,
So willics mi afkeren;

[p. 38]

 

Want hine dult algader niet,

 

Die te halven wege weder tiet:

 

Anders waric in dole.

 

Nu liggic te Parijs ter scole,aant.

25

Ende bem daer een studant.

 

Selden coemt mi boec in die hant,

 

Maer ic lere ontginnen pasteiden:

 

Bem ic dan ter quader weiden,

 

Es een quaet dorp dan Parijs?

30

Ic wedde sinc contre sijs¹⁾aant.,

 

Nochtan eysch ic toe twee aes.

 

Die seide dat ic ware een dwaes,

 

Hine ware mi niet willecome.

 

Alsic dan weder thus come,

35

So bem ic meester vander arten,

 

Ende wille eten vleesch ende tarten,

 

Ende hebbe gewonden den croec.

 

Ic soude node stoeten een loec,

 

Maer ic songe wel een montet.

40

Int leste hebbic an een net,

 

Ende bem een Everardijn.

 

Ic dronke gerne goeden wijn,

 

Maer ic en weet waer met copen;

 

Dus moet ic achter lande lopen

45

Te minen moyen, te minen maeghen,

 

Die mijn ongeval luttel claegen.

 

So hebbic die provende met gewelde

 

Tusscen Coudenberge ende Biestervelde,

 

So coemt een ander ende wilse mi nemen:

50

‘Gaet ten biscop van Bremen,

1) In het Hs. zijn vs. 29 en 30 in omgekeerde volgorde geschreven.

[p. 39]

 

Hi sal u te rechte houden.’

 

Soe leecht men inde vouden,

 

Dat ic en behoude niet.

 

Dus es den menichgen gesciet,

55

Die sonder recht tsine verloes;

 

Want dat paepscap es al loes.

 

En constu spreken geen Latijn,

 

Ay here! een florijn

 

Es daer beter, geloeft mi des,

60

Dan een sac vol Latijns es:

 

Dit coemt al bi symonien.

 

Nu willic scone vrouwen vrien,

 

Ende moet gelt costen mede,

 

Al ..........

65

Mi bliv ........

 

Die duvel soude mi bet hebben,

 

Want ic bem al sonder goet,

 

Ende ligge onder voet:

 

‘Ki bien fra bien ara.’

70

Waendi dat ic dat niet en versta?

 

Hets Walsch dat gi spreect,

 

Gi hebt mi uten slape gewect:

 

Wel leede moete u gescien!

 

Ic hebbe in minen drome gesien

75

Een calf singen messe,

 

En kende lettren niet sesse,

 

Ende het wart cardinael te Rome,

 

Ende was den paues willecome;

 

Want het was sire suster kint:

80

Dus es die werelt nu gescint,

 

Het vercochte om gelt pardoen.

 

Ic sach een kint kerstin doen

[p. 40]

 

Van enen pape in Kempinlande,

 

Ende onder des papen hande

85

So wort dat kint een geet:

 

Hine gaver niet omme enen dreet

 

Dattie dinc bet vore.

 

Wat wijt mi dese hoere?

 

Si clapt mi mijn hoeft ontwee,

90

(Deus, mi es herde wee!)

 

Ende legt mi over dander side.

 

Mi dunct altenen dat ic ride,

 

Alse nu langes, alse nu dwers,

 

Op eens graeus moencs ers .....