Prikkel-idyllen. Deel 1

Hoofdstuk II.
Dakloos!

Nella had middelerwijl de geheime trap bestegen en stond vóór den graaf van Zwartburg.

‘Geliefde, wettige echtgenoot, hier ben ik!’ riep zij teeder. Maar wat was dat? De graaf stiet haar van zich!

‘Neen maar, onnoozel halsje, heb je nu werkelijk gedacht, ik de dochter van een aanspreker en een besteedster zoo maar tot gravin van Zwartburg zou verheffen? Raad eens, wie ons trouwde? Mijn barbier, als

[p. 5]

geestelijke verkleed! Dat valt je niet mee! Maar kom, alles is in orde, mijn kamerdienaar Leendert zal je terstond huwen, en graag ook, om reden ik je een aardigen

“Ha, geld voor liefde, schaamtelooze!”

bruidschat geef. Open thuis maar eens, op je gemak, deze enveloppe met inhoud!’

Het kwam Nella voor, alsof de grond onder haar voeten wegzonk!

[p. 6]

‘Ha!’ riep ze uit. ‘Geld voor liefde, schaamtelooze! Welnu, ik ga, maar in den dood...!’

De enveloppe, ongeopend, rolde voor zijn voeten! Met fieren tred verliet Nella het vertrek.

Nauwelijks had Nella evenwel de deur achter zich gesloten, of wij zien een valschen grimlach verschijnen op het gelaat van haar gewetenloozen verleider!’

‘Tot zoover gaat alles boven verwachting!’ sprak de graaf.... ‘Hoogstwaarschijnlijk zal Nella nu aanstonds de hand aan zich zelf slaan! De omstreken van Zwartburg zijn immers terecht befaamd wegens hun rivier, hun vijver, en hun afgrond!’