Weergaloos

[p. 248]

Hermes' Geheim Geopenbaard

‘Het is waar!

Het is zeker!

Het is de volle waarheid!

Wat beneden is, is gelijk aan wat boven is,

en wat boven is, is gelijk aan wat beneden is,

opdat de wonderen van het Ene zich voltrekken.

En zoals alle dingen

uit den Ene geworden zijn,

door éen middelaarschap,

zo zijn zij alle uit dit ene Huwelijk geboren.

De Vader ervan is de Zon;

de Moeder is de Maan.

De Lucht heeft het in haar schoot gedragen.

De Aarde is de voedster.

De vader van alle Talismans in de ganse wereld is alomtegenwoordig. Zijn Kracht blijft ongerept, wanneer zij in de aarde wordt aangewend. Scheidt liefdevol, en met groot inzicht en wijsheid, de aarde van het vuur, het fijngewevene van wat hard, dicht en gestold is.

Van de aarde stijgt het op tot de hemel, en daalt het vandaar weer af tot de aarde; en neemt daarbij tot zich de Kracht van hetgeen boven is, en die van hetgeen beneden is.

Zo zult ge de glorie van de ganse wereld bezitten, en deswege zal alle duisternis van u vluchten.

Deze is de machtige Sterkte aller Sterkten, omdat hij al het zachte zal overwinnen, en al het harde zal doordringen.

Zo is de wereld geschapen.

Uit haar zullen, op dezelfde wijze, wondervolle scheppingen ontstaan.

Men heeft mij dáárom de driemaal-grote Hermes genoemd, omdat ik de drie aanzichten van de Wijsheidsleer der ganse wereld bezit.

Volledig is wat ik over de toebereiding van het Goud, de werkzaamheid van de Geestelijke Zon, gezegd heb.’

[p. 249]

‘Zonder deze sleutel - de Smaragden Tafel - zal men de oerwijsheid der Gnosis niet kunnen verstaan’, schrijft J. van Rijckenborgh in zijn A.D. 1960 te Haarlem (Renova-Bibliotheek nr. 3, Rozekruis-pers, Bakenessergracht 11-15) verschenen:

de egyptische oer-gnosis
en Haar Roep in het Eeuwige Nú
opnieuw verkondigd en verklaard
aan de hand van de
Tabula Smaragdina en het Corpus Hermeticum
van
Hermes Trismegistos
(eerste deel).

‘Wie was, of beter is, Hermes Trismegistos? In antwoord op die vraag kan men natuurlijk denken aan een gestaltenis, aan de figuur van een verheven goddelijke gezant. U kunt dat zonder bezwaar doen, mits u maar niet denkt aan éen historische figuur, doch aan een reeks van dergelijke gezanten. Want naar de gewoonten der Ouden werden krachten en openbaringen symbolisch aangeduid in de gedaante van mensvormige goden.

Daarom moet men zeggen: Hermes is. Hermes is de ware hemelse mens, die door de poorten van het Gouden Hoofd is heengegaan.

Daarom wordt Hermes ook “Trismegistos” geheten, dat is “de driemaal Grote”, of “de driemaal Verhevene.” Immers de hemelse mens is in drievoudige zin absoluut verheven; namelijk in religieuze zin, in wetenschappelijke zin en in kunstzinnig opzicht. Godsdienst, wetenschap en kunst vormen in hem een volkomen-gelijkzijdige driehoek.’

De Internationale School van het Rozekruisers Genootschap heeft de laatste jaren andere klassieke teksten opnieuw verkondigd en verklaard. Behalve de Egyptische teksten in de reeks De geheimen der Rozekruizers Broederschap - (‘Esoterische analyse van Het Geestelijk Testament der Orde van het Rozenkruis’) drie 17e eeuwse Europese teksten met kommentaar: De Roep der

[p. 250]

Rozekruisers Broederschap (Fama Fraternitatis A.D. 1614), De Belijdenis der Rozenkruisers Broederschap (Confessio Fraternitatis A.D. 1615) en De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis (Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz anno 1459 A.D. 1616).

‘Thans, nu de tijd gekomen is de boodschap des Heils van zijn sluiers te mogen ontdoen’ - ‘nu wereld en mensheid wederom aangekomen zijn op een periodiek keerpunt der grote kosmische getijden’ - ‘in het volle licht der openbaarheid’...

In een kleine uitgave Démasqué (Rozekruis-pers, 1956) onthult hierover het Gouden Hoofd van de Nederlandse Rozekruisers:

‘Waarschijnlijk zal de mensheid beleven, ondergáán, allerlei reeksen van kleinere en grotere incidenten, zoals ze inmiddels reeds gedurende de laatste jaren zijn ingezet, vooral sedert 1953.
En het is wel duidelijk dat men zal trachten zoveel mogelijk een atoomoorlog te voorkomen.
Alle volkeren der wereld zijn aangedreven tot een grote hysterie. Er heeft zich psychologisch een intense hitte ontwikkeld, een hitte, die nog steeds toeneemt, de hitte ener crisis, de hitte ener beëindiging. En het eerste wat er nu vervolgens geschieden gaat, is de inzet van een reeks natuurrampen. Zoals u wellicht uit onze literatuur bekend is, bestaat er een dusgenaamde hoogste hittesfeer, die in het bijzonder het levensveld op aarde omringt. Deze hittesfeer correspondeert met het vuurstratum onder het oppervlak van de aarde.
Als een logisch gevolg van de opgehoopte spanningen in die hoogste hittesfeer, ontwikkelen zich allerlei explosies, zoals aardbevingen e.d., die in de komende maanden en jaren zullen gaan inzetten. Ze zullen uiteraard de gehele wereld teisteren, geen streek zal vrij blijven van veelsoortige rampen, en het aangezicht van de wereld zal zich gaan wijzigen.’

De Rozekruisers voorspellen tevens een Groot Spel, dat zich met de mensheid zal afspelen, voor-

[p. 251]

dat in het jaar 2001 de tijdschaal van de Grote Pyramide eindigt.

Hun recente en komende publikaties motiveren zij door

‘de absolute noodzaak in deze dramatische tijd een dringendwaarschuwende stem te doen klinken, in verband met komende onafwendbaarheden, waartoe de blinde levensgang onzer mensheid heeft geleid, en daarmede nauwverbonden spectaculaire gebeurtenissen, die zeer aanstaande zijn, en die voor de gehele mensheid een acuut gevaar van de eerste orde betekenen.
Dat zeer, zeer velen door dit nog tijdige signaal voor de fatale greep der komende Grote Begoocheling gespaard mogen blijven en alsnog tijdig de Ene Bevrijdingsweg zullen betreden.’

De Bevrijdingsweg houdt in, dat men zich van dialektiek en dualiteiten ontdoet, het Ik bevrijdt, zijn Ego verliest - dat men daarenboven het Andere Rijk bewust binnentreedt:

‘niet de spiegelsfeer, niet het bestaansgebied der doden, maar het Rijk van de gnosis, het Rijk der Zielemensheid, de levensorde van Christus, het Koninkrijk der Hemelen.’
Als zodanig richt het Rozekruisers Genootschap zich ‘tot allen die de tragiek der mensheidsgang doorschouwen gaan, en in diepe verontrusting des harten alsnog een werkelijk ontstijgen zoeken aan de fatale kringloop des doods, die de mensheid onweerstaanbaar doet ondergaan in het peilloze duister van de vallende Kosmische Nacht.’

Zesmaal jaarlijks verschijnend aquarius, waarin opgenomen ‘Ecclesia Pistis Sophia’, 17e serie, 1968.

Amsterdam: Hartenstraat 6, Centrum. (Teksten als bovenstaande liegen er niet om - zij zijn voor iedereen vrij toegankelijk).