Weergaloos

[p. 418]

Mike Lorsch, de macro-biotische uitdaging:

Eliminatie of Satori

‘Je moet eerst de werkelijkheid van deze kultuur objektiveren, los komen van het integratie-proces, om een eigen orientatie te kunnen vormen, niet vanuit een a-sociaal gevoel, maar alleen maar om een eigen standpunt te bepalen.

Niet alleen maar meelopen in een optocht, maar je bewust zijn van je eigen aandeel in die slurf van lopende mensen, en je afvragen: wat doe ik hier? Waarom loop ik mee? waar gaat de weg heen?

Het doel is individualisering, zodat je met andere bewustwordende individuen aan een leefbare wereld kunt verderbouwen. Dit houdt in het instandhouden van elementaire tradities, en het wijzen op denaturiseringen: witbrood, aardappels - i.p.v. graan -, fluor i.p.v. zuiver drinkwater, het de mens onthouden van een leefbare woning, het raffineren van zout, de te grote nadruk gelegd op het maken van nieuwe dingen, het gebruik van kunstmest en insecticides, het achterwege laten van een spirituele vorming.

In feite gaat het er om, dat de mens nog steeds opgevoed wordt in een sfeer van maatschappelijke arbeid en voortplanting. Vergeet niet, Simon, de mens is op dit moment ronduit een pest; denk maar aan de roofbouw op het geboomte, mineralen, aardolieprodukten, alle denkbare ertsen van ijzer tot goud en aluminium, de schadelijke invloed van de mens op de planten- en dieren-wereld, op de vissen, de laatste fasen der kolonialisering d.m.v. de economie: de kruisvaarder, de ontdekkingsreiziger, de imperialist, de annexatie van handel via spiegeltjes en kralen, de missionaris, het misbruik van de Bijbel, en nú de peace-worker en technical assistance expert, die ‘hulpverlening’ beoefent in ‘onderontwikkelde’, ‘achtergebleven’ gebieden.

De hele wereld is op onverklaarbare wijze terechtgekomen in éen greep van kompetitie, dat betekent een modern leger, moderne fabrieken, scholing, onder het motto van vooruitgang. Moet de mens de natuur in zijn diepste wezen veranderen, of moet hij een symbiose vormen met de natuur?

Er bestaan verschillende kulturen op de wereld; moeten wij alle kulturen klakkeloos onze conceptie van beschaving bijbrengen?

Zijn levensgeluk en materiele welvaart identiek aan elkaar?’

[p. 419]

‘Onze eigen religie verkeert in totale desintegratie: twee wereldoorlogen in 40 jaar, atoombommen op Japan, en “God is dood”.

De westerse mens is zijn kultuur aan het verliezen, hij is gedoemd imitator te worden. Imitatoren van alles wat ons maar aan komt waaien, of wat ons op een gegeven moment aanstaat, of het nu de I Tjing is, of de sitar, andermans klederdracht, andermans gewoontes.

De westerse mens is zijn identiteit aan het verliezen, zijn libidineuze krachten ontleent hij aan film, televisie, de kosmetische industrie... En die konditionneringen maken hem alleen maar geschikt voor een rol in het arbeidsproces waar binnenkort geen plaats meer voor het individu is. Hij gaat dan uitsluitend een rol spelen als konsument.

Konsument wil zeggen economie, dat is vraag en aanbod, dat is dehumanisatie van de mens, de mens ondergeschikt gemaakt aan de economie. En hiermee wordt dan de illusie van “welvaart” geschapen. Primair is het levensgeluk van de mens; hij ontleent het ook en vooral aan zijn voedsel, zijn behuizing, zijn spirituele opvoeding die in onze samenleving ontbreekt, omdat de mens slechts wordt opgeleid voor zijn maatschappelijke taak. Er is een verlammingsproces gaande, waarin de mens inboet aan lichamelijke vitaliteit, omdat hij steeds minder gebruik hoeft te maken van zijn lichamelijke krachten; voor alles zijn machines, of het nu is om koffie te malen, de was te doen, of een bepaalde afstand af te leggen.’

De natuurlijke mens

‘Hoe de wereld er zou moeten uitzien volgens de duizenden jaren oude principes van de macro-biotiek? Een wereld, gebaseerd op landbouw, met als belangrijkste voortbrengsel het graanprodukt, het meest beschaafde en verheven voedsel voor de mens, dat ons gemaakt heeft tot wat wij nu nog steeds zijn, maar wat wij steeds sneller verliezen, waar steeds meer van afgaat, al naar wij meer oplossingen zoeken in het geweld, i.p.v. begrip: ingrepen i.p.v. begrijpen. De transplantatierage bijvoorbeeld, de demonische groei van de farmaceutica. Denk aan deodorant.

Denk aan tandpasta. Denk aan de chemische luchtverfrissers.

Denk ook aan de antibiotica - die geen uiteindelijke, maar slechts een tijdelijke oplossing bieden.

De macrobiotiek voorziet een mens, die zich blijft konsentreren op het behoud van de traditionele landbouw, die hem aan het leven

[p. 420]

zelf bindt d.m.v. de plantenwereld. De mens is een transformatie van chlorofiel naar hemoglobine. De macrobioticus zoekt samenwerking met de moderne technologie op basis van dit behoud van elementaire kondities, die absoluut noodzakelijk zijn voor het voortbestaan van de mens.

Het enige alternatief voor de huidige vervreemding van mens en natuur is dat hij zich bewust wordt en/of blijft van het feit, dat hij een onderdeel van de natuur is, en zich dus moet onderwerpen aan de wetten die de natuur schept: dus óf eliminatie óf satori.

Totale werkelijkheid is dat de mens ontstaat vanuit zijn biologie, en dit betekent dus dat de mens, in alles wat hij is, onderhevig is aan voortdurende vernieuwing - zelfs in zijnintra-cellulaire samenstelling. Alle menselijke cellen worden gevoed door het voedsel; hoe natuurlijker dat blijft, hoe natuurlijker de mens kan worden. Hetzelfde uiteraard wat betreft zijn lucht & water bijv.

Het volmaakte alles

Hoe de mens altijd geleefd heeft? De landbouw speelde de voornaamste rol en leverde hem de produkten die hij nodig had voor zijn voortbestaan: een achttal granen voornamelijk (haver, rogge, tarwe, gerst, rijst, gierst, boekweit, mais). Zijn spijsverteringsorganen en gebit bewijzen dat hij voornamelijk herbivoor was.

Uiteraard hangt dit ook af van geografische en klimatologische kondities: Eskimo's bijv. behoren tot de minderheden, waarvan de belangrijkste voedsel-bestanddelen uit vlees en vis bestaan.

Wij hebben als mens zeker agressieve tendenzen, maar in het algemeen schuwen wij toch geweld, proberen altijd coûte que coûte vredelievende wegen te bewandelen.

Het gebod: ‘Gij zult niet doden’ is daaruit voortgekomen, en bestaat als oudste traditie in alle kulturen: het respekt voor het leven. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, die tot en met kannibalisme gaan. De verleiding van de technologie is heel groot; denkend aan de gemiddelde mens voorzie ik dat de invloed van de technologische vooruitgang dermate groot zal zijn, dat hij er totaal afhankelijk van zal zijn, waardoor de machine tot een prothese wordt.

Het proces, dat gaande is, laat zich niet stuiten - de veranderingen hebben een oorsprong die buiten het menselijk voorstellingsvermogen ligt, want iedereen wil vrede en harmonie: er is éen overkoepelende wet van de natuurlijke selektie.

[p. 421]

Dat betekent: het auto-ongeluk, kanker, arterio-sclerosis, depersonalisatie, grotere ontvankelijkheid voor allerlei ziektes; er zal ongetwijfeld een periode komen dat de transplantatie geen uitkomst meer biedt, en het niet-meer-leefbare zal zichzelf elimineren.

De volmaakte gerealiseerde mens weet dat alles volmaakt is, en goed, zoals het is. Dát is het grote geheim, en de zoekende mens zal overal blijven zoeken. Het antwoord op de genetica is bijvoorbeeld verantwoorde biologische voeding. Wij moeten ook niet als volledig geprogrammeerde robots door blijven gaan met eindeloze research; er komt aan geen enkel onderzoek een eind.

De mens is een onderdeel van de natuur, en als hij zich daaraan zal onttrekken, zal de natuur haar wetten op ons doen gelden. Dat de mens in zijn huidige vorm van alle dieren de hoogste en meest intelligente biologische trap bereikt heeft, en dat wij in deze vorm volmaakt in staat zijn bij te dragen tot onze uiteindelijke spirituele evolutie, dát is toch het doel?

Het doel is toch bevrijding? Van ego, en van dat wat overbodig is?’

Macrobiotiek Nederland, ‘Ohsawa Foundation’, 2e Rozendwarsstraat 22, Amsterdam. Uit de macrobiotische praktijkkeuken. Kookkursussen. Elke woensdagavond yin-yangologie; Za-Zen. Verspreiding van de geschriften van Sensei Ohsawa.

‘Wat is ZEN?’

‘Dat is gaan zitten.’

sawaki.

Goeroe op rondreis Taisen Y. Deshimaru, Orthodox Zen Missionary & Director of Institute Zen & Oriental Spiritual Culture. No 2-12-9, Nakai, Shinjuku-Ku, Tokio, Japan.