Weergaloos

Be ready to receive it: Love

Meher Baba - wiens woorden meestal worden overgebracht via ‘his own unique shorthand system of representative gestures’ - dicteerde bovenstaande tekst op een alfabet-bord, door éen voor éen letters aan te wijzen, waaruit wij niet alleen bestaan.

‘Deze Discourses zijn in feite een voortdurende en hechte herinnering aan de noodzaak voor een Meester op dit Pad van klaarblijkelijk terugkeren naar Eenheid.

De Meester is de wetende gids die het Pad al afgelegd heeft, die met oneindig geduld de zekerheid en het

[p. 461]

standvastige tempo verschaft die naar het doel kunnen leiden. Hoewel Baba de mogelijkheid niet ontkent van het boeken van vooruitgang zonder zulk een gids, maakt hij duidelijk dat het pad zwanger gaat van bijna onoverkomelijke problemen.’

Ivy Oneita Duce & Don E. Stevens, Editors van Meher Baba's Discourses (Vol. III, 1967) uitgegeven door Sufism Reoriented Inc., 1290 Sutter Street, San Francisco, Calif. 94109, USA, een driedelige uitgave van de tussen 1938 en 1954 in India uitgegeven vijf delen met discourses.

In een klassiek later boek God Speaks (Dodd, Mead and Co., New York, 1955) - dat ik zal trachten te bemachtigen voor de follow-up van de in dit boek aangegeven informatie-terreinen - geeft Meher Baba ‘in detail het verticale systeem van God, Zijn wil Zichzelf bewust te kennen, en het doel van de Schepping in die wil-tot-bewustzijn.’

Meher Baba, die vanaf 10 juli 1925 heeft gezwegen, werd 25 februari 1894 als Merwan Sheriar Irani geboren in Poona, India, als zoon van een Godzoekende man van Perzische afkomst. Op zijn 18e, als eerste jaars leerling van Poona's Deccan College ontmoette hij de oude Moslemheilige Hazrat Babajan, een van de vijf Perfect Masters van die tijd. Tot haar aangetrokken, bezocht hij haar van tijd tot tijd, op een dag kuste ze hem op het voorhoofd en openbaarde hem zijn staat van God-verwerkelijking.

‘At first Merwan was dazed’ maar langzamerhand keerde het focus van zijn bewustzijn genoegzaam terug tot zijn omgeving om hem te leiden naar de Qutub-i-Irshad, Sai Baba, die hem op zijn beurt naar een andere Perfect Master stuurde, de Hindoe-heilige Upasni Maharaj, van Sakori - waar deze Merwan's Gods-bewustzijn zeven jaar lang integreerde met het bewustzijn van de mundane wereld, hem voorbereidende op zijn rol als Avatar of the Age. Hij begon deze missie in

[p. 462]

1921 met het verzamelen van zijn eerste discipelen, die hem de naam Meher Baba, of Compassionate Father (Meevoelende Vader) gaven. Na jaren intensief werk met deze discipelen en reizen in India en Perzië (Iran) vestigde Meher Baba zijn hoofdkwartier in een oud militair kamp bij Ahmednagar, nu bekend als Meherabad.’

‘Een voortdurend thema in de vijftig jaar dienst van Meher Baba is zijn zoeken naar de God-intoxicated (God-dronkenen) en zijn eerbewijs aan zieken en behoeftigen. Hij heeft zeer duidelijk door Dr. William Donkin in The Wayfarers het verschil beschreven tussen hen die het kontakt met de schepping verloren hebben door waanzin en zij die slechts het focus van hun hart verlegd hebben naar hun visioen van God. Deze laatsten noemde hij masts. Voornamelijk in de 40er jaren kwam Meher Baba met honderden van deze God-dronken zielen door geheel India in kontakt, vaak persoonlijk aan hun intiemste behoeften beantwoordende, en ieder slechts dat gevende wat hij nodig had om te weten, om ze uiteindelijk naar hun natuurlijke omgeving te doen terugkeren. (...) Hoewel Baba veel gereisd heeft en miljoenen mensen hem ontmoetten, legt hij er de nadruk op dat hij niet gekomen is om te onderwijzen, maar om te doen ontwaken. Hij verklaart dat de Waarheid door de grote Boodschappers in het verleden gegeven is, en dat het de huidige taak van de mensheid is om de leren belichaamd in ieder der grote Wegen te verwerkelijken.

Het is Baba's missie om de mens tot die verwerkelijking te doen ontwaken door de tijdperk-oude boodschap van de liefde.’ Zelf zegt hij: ‘Deze lezingen bestrijken een uitgebreid terrein, maar zij beginnen en eindigen met de lezer zelf. Dit is daarom een gevaarlijk boek. Baba is gevaarlijk, zoals allen die dicht bij hem geweest zijn weten... Baba nodigt hen die naar hem luisteren uit het onmogelijke te doen omdat slechts het onmogelijke goddelijke betekenis heeft.’

Het onmogelijke mogelijk gemaakt.

De enige ware betekenis.
Het traditionele weten.
Wat weet je er van af?
Wat weet ik nog niet?

[p. 463]

Waarom slechts God de moeite van het leven en sterven waard is.

‘Al het andere is ijdel en leeg najagen van illusoire waarden.’ Volgens Meher Baba, ik grasduin in de laatste dagen voor de grote vakantie die volgt op dit boek:

‘Er zijn ten alle tijde 56 God-verwerkelijkte zielen in de wereld. Zij zijn altijd éen in bewustzijn. Zij zijn altijd anders in funktie. Voor het merendeel leven en werken zij apart van en onbekend aan het publiek, maar vijf, die in zekere zin als een leidend lichaam dienstdoen, werken altijd in publiek en bereiken publieke prominance and importance: vooraanstaandheid en belangrijkheid. Deze zijn bekend als Sadgurus of Perfecte Meesters.

In Avatarische perioden neemt de Avatar, als opperste Sadguru, zijn plaats in als hoofd van dit lichaam en de geestelijke hiërarchie als een geheel. Avatarische perioden zijn als het springtij van de schepping. Zij brengen een nieuwe ontlading van macht, een nieuw ontwaken van bewustzijn, een nieuwe ervaring van leven - niet slechts voor enkelen, maar voor allen. Hoedanigheden van energie en bewustzijn die slechts door een klein aantal gevorderde zielen werden gebruikt en genoten, worden beschikbaar gesteld voor de gehele mensheid. Het leven, als een geheel, wordt tot een stap hoger niveau van bewustzijn opgevoerd, ingeschakeld op een nieuwe energie-graad. (stepped up to a higher level of consciousness, geared to a new rate of energy). De overgang - transition - van gevoel - sensation - naar de rede - reason - was zo'n stap; de overgang van de rede naar intuïtie zal de volgende zijn.

Deze nieuwe instroming - influx - van de kreatieve impuls, neemt door middel van een goddelijke persoonlijkheid, een incarnatie van God in een speciale betekenis - de Avatar. Deze Avatar was de eerste individuele ziel die uit het evolutionnaire proces te voren kwam als een Sadguru, en hij is de enige Avatar die zich ooit gemanifesteerd heeft of zich ooit zal manifesteren. Door hem volbracht God het eerst de reis van onbewuste goddelijkheid naar bewuste goddelijkheid, werd eerst onbewust mens teneinde bewust God te worden. Door hem, wordt, periodiek, God bewust mens

[p. 464]

voor de bevrijding van de mensheid.

De Avatar verschijnt in verschillende vormen, onder verschillende namen, op verschillende tijden, in verschillende delen van de wereld. Aangezien zijn verschijning altijd samenvalt met de geestelijke geboorte van de mens, zo is de periode die onmiddellijk aan zijn manifestering voorafgaat altijd een tijd waarin de mensheid lijdt onder de weeën van de naderende geboorte. De mens schijnt meer dan ooit verslaafd aan begeerte, meer dan ooit gedreven door hebzucht, vastgeklonken door angst, overspoeld door woede. De sterken domineren de zwakken; de rijken onderdrukken de armen; grote massa's mensen worden geëxploiteerd ten voordele van de enkelingen die aan de macht zijn. Het individu, dat geen vrede of rust vindt, zoekt zichzelf in opwinding te vergeten. Immoraliteit neemt toe, misdaad floreert, religie wordt geridiculiseerd.

Korruptie verspreidt zich door de sociale orde. Nationale- en klassehaat wordt opgewekt en gekweekt. Oorlogen breken uit. De mensheid groeit naar de wanhoop toe. Er schijnt geen mogelijkheid te zijn de vloed van verwoesting in te tomen.

At this moment the Avatar appears.’

Op dit ogenblik verschijnt de Avatar, de verlosser. Niet alleen in jou, hier en nu, maar ook bij Erasmus, toen en daar. Een reis als voorproeve van de synchroniciteit in de Moriae Encomium, door Desiderius Erasmus in Rotterdam, anno 1511, uitgegeven.

Als Lof der Zotheid in een nieuwe vertaling (hier gebruikt) anno 1957 bij de Wereldbibliotheek verschenen; van Mr Dr J.B. Kan het LXVIIe en éen na laatste hoofdstuk.

In de twee moderne talen bekend (of onbekend? vraag er je vrienden over de grenzen eens naar!) als L'Eloge de la Folie, of In Praise of Folly.

De synchrone tekst van Arthur Kleps, oprichter en ‘Chief Boo Hoo’ van de Neo-American Church verscheen eerder (anno 1967) in Innerspace en maakt deel uit van het Catechism and

[p. 465]

Handboek dezer Nieuwe inheemse (indigenous) Amerikaanse Kerk. ‘To the Happy Few’, volgens het handboek, uitgave van de Kriya Press of the Sri Ram Ashrama, Millbrook, New York, USA.