Sinnepoppen

[p. 30]

XXX Kruyt voor de wilde woeste*^{I, 30}

I, 30 Wilde woeste = onbeschaafde, ruwe mensen.
Ghesatigheidt = rust, kalmte.
Ghehoor = gehoorzaamheid.
Harsebackens = hersenpan, verstand.
Goedelyc = goelyk, op welwillende wijze. Het onderwerp slaat ondanks het meervoud terug op Leser.

PLATO, Aristoteles, en daer na Boëtius, Seneca, en veel andere Philosophen, hebben door haer grondigh en verstandigh schryven, de wilde woeste menschen tot ghesatigheydt* en ghehoor* ghebracht, en met dit saet van Philosophia ghesaeyt in de ongheploeghde ackers van haer wreede harsebackens*, de Muysen, Rotten, en de wilde woeste beesten als onkruyt uytghewied en ghesuyvert: Dus dan wil ick gebeden hebben den teeren Leser, daer men geen rondt Hollandts by spreken mach, datse dit willen goedelijc* duyden en my ten besten houden, want ick dencket noch meer te doen.