Sinnepoppen

[p. 54]

LIV Meerder lijdt gheen pijn^{I, 54}

I, 54 Deze voorstelling houdt wellicht verband met die van de twee fakkels, waartegen de wind blaast, in Hooft's Emblemata amatoria (Amsterdam, 1611). De voorstelling en het motto ‘Animat et exanimat’ daar is beïnvloed door Ovidius' Remedia amoris, 807 ‘Nutritur vento, vento restinguitur ignis’. (Zie M. Praz, Studies in seventeenth century imagery. Vol. I London, 1939. p. 113).

DESE is niet seer onghelijck van de voorgaende seventhiende Sinnepop; daer in men siet dat een kleyn ongheluck den kleynen of den swacken dickwils heel verplet en te gronde doet gaen; daer de groote, machtighe, stercke gheen hindernisse noch letsel af heeft.