Rymende uyt-legginghe naer den letterlycken, ver-holen ende sedelycken sin, van de honderd ende vyftigh psalmen van den heylighen koninghlycken propheet David
(1660)–Peeter de Vleeschoudere–
AuteursrechtvrijNaer de Letter.GOds wysheyd, ende macht, en goedheyd sonder end'
In alle schepselen, den Koningh ons voor-wend.
| |
Ander naer de Letter.Uyt desen Lof-sangh wyde kenniss' moghen raepen,
Hoe God heeft wonderlyck den grooten Al gheschaepen,
En hoe hy alle saeck door syn voor-sichtigheyd,
Het ghen' tot onder-houd van noode is, bereyd.
| |
Breeder uyt-legginghe naer de Letter.O God! uw' Majesteyt is schoon, en on-ghemeten,
Die op de wyde tent' des hemels hoogh-gheseten,
Word op den waeghen van de wolck en wind ghevoert,
Die ghy naer uwen will' met seker wetten snoert;
Ghelyck ghy d'Engelen doet uw ghebod vol-bringhen,
Kont ghy den blixem oock naer uwen will' be-dwinghen.
In 't midden hebt ghy d'aerd' ghestelt op vasten grond,
En wird van 't water bloot, door 't woord van uwẽ mond;
't Welck met der haeven toom ghy teghen hebt gehouden,
Als-dan soo hebben sich de berghen, velden, wouden
Al-om gheopenbaert, en oock men in het dal
Fonteynen klaer en reyn ghesien heeft over-al.
Als-dan hebt ghy de aerd' ghenet met vvaeter-vloeden,
Tot nood-druft van den mensch, en om het vee te voeden;
| |
[pagina 118]
| |
Op dat den wyn-gaerd sou, den bosch en oock het veld
Hun vruchten brenghen voord met lieffelyck ghevveld.
Als-dan hebt ghy voor-sien de vogels ende dieren
Van plaetsen, holen, om hun wooningh te be-stieren.
Als-dan hebt ghy den dagh tot alle werck-bequaem,
Den nacht den mensch gestelt tot rust seer aen-ghenaem;
En hebt de tyden van de Sonn' en Maen ver-scheyden,
Op dat sou alle dier den dagh en nacht ver-beyden;
Het een loopt om den kost te soecken in den nacht;
Het ander in den dagh om synen nood-druft tracht.
Als-dan hebt ghy de zee bequaem ghemaeckt om vaeren,
Om aller-handen visch, en monsters oock te baeren.
En soo ghy alle saeck ghemaeckt hebt door uw' macht;
Soo word oock alle saeck van u te niet ghebracht.
Waerom ick uwen naem sal loven all' myn leven;
Maer wilt my, door uvv' jonst, daer toe bequaemheyd gevẽ;
Ver-dryven all' de ghen', die uvven lof versmaedt.
Voords looft den Heer', myn siel', en nimmer achter-laet.
|
|