Alle de gedichten. Deel 1

[p. 228]

den E. Heer Joan Roeters, Geheimschryver t'Amsterdam.

Laat Flora en Pomoon vry stoffen op haar bloemen
Vol kunst geschildert, en op boomen ryk van ooft.
Vat oog en tong behaagt is waardt om op te roemen.
Noch wordt haar geur en sap door Roeters hof verdooft.
Zyn lust tot teelen ziet men groeien met zyn boomen.
Hy dwingt Natuur, door kunst om 's winters vrucht te zien.
De queekzucht laat zich noch door windt, noch sneeuw betoomen.
Wie dat zich wakker toont kan 't weer het woên verbiên,
Een ander deelt het Jaar in vier verscheide tyden:
Hier wordt niet meer dan Lent en Somertydt getelt.
De Herfst en Winter zyn hier krachteloos in 't stryden.
De loffelyke Zorg verwint het dol Geweldt.
Men reis geen meer om vreemt gewasch naar ander' oorden:
De zee is spooreloos, en 't landt door krygh beroert.
Hy toont de vrucht van 't Oost, van 't West en Zuidt, in 't Noorden.
Door geest en wakkerheidt wordt alles uitgevoert.
Oudt Grieken roemde lang op Ajaxen, Adoonen,
Narcis en hiacint; dit hof heeft min geschals,
En komt ons bloemen van een grooter luister toonen:
Hier zyn Augustesen, ja Cezars, Hannibals,
Zelf oppergooden en godinnen, groot van waarde.
Zoo wordt zyn lustpriëel een hemel vol vermaak.
De veuglen zingen hier tot lof van bloem en gaarde.
't Gezicht, 't Gehoor, de Reuk, 't Gevoel, en lekkre Smaak,
Zyn hier in all's vernoegt. een lusthof pait vyf zinnen.
Een menschetuin verduurt het hof der plantgoddinnen.