Op de woorden van Matheus in 't xxvii Hooftstuk. Aan Mejuffrouw Agatha van Ryn, Gemalin van den E. Heer Mr. Pieter de Groot, Pensionaris van Amsterdam.
Zyn bloedt kom' over ons en over onze kindren.
Zoo riep het Joodtsche volk. wy doen het zelfde meê:
Zy om het leeven van het Leeven te vermindren.
Wy smeeken om een drup. zy schreeuwen om een zee.
Wy uit de grootste noodt. zy uit een lust tot woeden.
De moordt wordt niet verzaadt door 't slaan der geesselroeden.
O wreeden! wordt gy niet tot in uw ziel bewoogen,
Nu gy d'onnozelheidt zoo deerelijk ziet staan?
Tirannen sluiten voor d'onnoozelen hun oogen.
Door 't opgehitste volk wordt alle quaadt gedaan.
De mijter styft het woên der domme burgeryen.
Wie zich in 't top bevindt wil hier geen hooger lyen.
Voort kruist de lasteraar. zoo brullen zy van tooren.
Vervloekte staak uw eis: een druppel van zijn bloedt
Is machtigh om het vuur der gruwelen te smooren.
De werreldt hoeft geen meer gedompelt in een vloedt
Van water, om het quaat der menschen te vernielen.
Een drup van Christus heelt de moordtwondt aller zielen.
Auteursrechtvrij