Alle de gedichten. Deel 2

Aan Mevrouw Katarina Opcy, toen den Eed. Heer Kornelis Witsen, haar Gemaal, Burgermeester, Raadt, &c. van het ziekbedt, &c.

Met welk een dankbaarheidt zal ik den hemel prijzen,
Nu dat men Witsen, door de ziekt heel afgemat,
Tot heil van 't volk, gezont van 't ledekant ziet rijzen?

[p. 143]

 

De dankbaarheidt wordt dier van d'oppermacht geschat.

 

De hemelsche genaâ begeert geboogeharten.

 

Dies laaten wy, nu dat de vaader van 't gemeen

 

Geheel ontslaagen is van doodelijke smarten,

 

Dankvaardig knielen, en Godt naadren met gebeên.

 

De balssem van 't gebedt kan lijf en ziel geneezen.

 

Ik bidt all' andre voor, om Witsens goede stant,

 

Op dat hy aan het Y, in top van eer gereezen,

 

Het Raadthuis lang betreedt, tot steun van Stadt en Landt:

 

Zoo toont men zich verplicht aan d'opperste weldaaden.

 

Wie Godt naar plicht ontmoet omhelst hy met genaaden.