Jaap en Gerdientje. Deel 4. Tussen bos en boerderij

[p. 56]

16. Waar blijven de eieren?

Het eten was gedaan. Moeder ruimde de tafel af. Vader en Gijs staken een pijp op en bleven nog wat zitten praten.

Toen kwam het dienstmeisje van



de dominee het erf op. Zij had een tas aan de fiets.

'Die komt eieren kopen,' zei Jaap.

En zo was het ook.

Guusje kwam binnen en zei: 'Goeiemiddag!.... Mag ik twintig eieren van u?'....

'Ik zal eens kijken, wat er is,' zei Moeder. En zij nam de tas mee in de kelder.

Toen ze terug kwam, zei ze: 'Ik heb er hier maar tien. Ga eens gauw in de nesten kijken, Jaap.'

'Goed Moeder,' zei Jaap.

Hij holde al weg naar het kippenhok. Maar hij kwam met lege handen terug.

'Alle nesten zijn leeg, Moeder,' zei hij.

Daar begrepen ze niets van.

Maar Guusje zei: 'O, ik heb voorloopig aan tien ook wel genoeg, hoor!.... Dan kom ik over een paar dagen nog wel eens terug, als de kippen weer gelegd hebben.'

[p. 57]

Ze ging weg. Jaap liep mee naar buiten en bracht meteen Puk zijn voer. Moeder had het al klaar gezet: een aardappel, een schep rijst en een scheut melk er over. Een heerlijke portie eten voor een hond.

Maar Puk had er niet veel zin in. Hij rook er eens aan.... Hij draaide er een poosje omheen.... Toen likte hij een beetje van de melk en.... liep weg.

'Lekkerbek!' schold Jaap. 'Je krijgt niets anders, hoor!'....

Toen hij weer in de kamer kwam, praatten ze daar nog over de kippen.

'Wat is dat toch vreemd!' zei Vader. 'Wat leggen ze toch slecht!.... De vorige week kregen we iedere dag een stuk of tien eieren. En nu maar één of twee.... Nee, ik begrijp er niets van!'

'Zouden ze de eieren wegstoppen?' vroeg Gijs.

'Dàt is mogelijk,' zei Vader. 'Je moet straks maar eens zoeken, Jaap! Tussen de struiken, in de boomgaard en aan de kant van de sloot.... Wie weet, of je niet wat vindt.'

'Mag ik eerst Gerdientje even halen?' vroeg Jaap. 'Die zou vanmiddag bij mij komen spelen. En Polleke komt ook.'

Dat mocht natuurlijk. Jaap ging dadelijk op stap. Puk liep met hem mee. Zijn eten stond nog onaangeroerd.

[p. 58]

Het werd nu zo mooi in het bos. Het was nu wel echt voorjaar, hoor! De zon scheen al warm. De vogels zongen. Een vink vloog vlak voor Jaap op met een beetje mos in de snavel. Die was al een nest aan het bouwen. Een bosduif zat te koeren op een hoge



tak. En op een zijweggetje.... kijk, daar zaten twee konijntjes te eten van het gras. Heel klein waren ze nog!....

Jaap bleef er stil naar kijken. Maar Puk zag ze ook. En die stoof er dadelijk blaffend op af. Die joeg de konijntjes voor zich uit het bos in. Daar verdwenen ze snel in een holletje. Ze waren hun achtervolger nog juist te vlug af geweest.

'Puk, kom hier!' riep Jaap. Maar de hond was al druk bezig, om het hol met zijn poten uit te graven. Het zand vloog achteruit. En Jaap moest er naar toe om hem mee te krijgen.