Jaap en Gerdientje. Deel 4. Tussen bos en boerderij

[p. 78]

22. Een goede les.

Gijs wist iets beters.

'Geef mij eens een schoteltje en een potje mosterd,' zei hij.

'Wat wil je dan, Gijs?'....

'Ik zal Puk leren, dat een ei helemaal niet lekker is,' zei Gijs.

Hij maakte een gaatje in een ei en liet het leeglopen op het schoteltje. Toen nam hij de mosterdpot en schepte de lege dop bijna vol met mosterd....

'Nu de peperbus,' zei hij.

'Ach, die arme Puk!' riep Moeder. 'Gijs, Gijs, zou je dàt wel doen?.... Wat plaag je die hond toch!'....

Gijs schudde zijn hoofd.

'Nee,' zei hij, 'ik plaag hem niet!.... Dieren plagen is wreed. Dat is zonde. Dat heb ik nooit van mijn leven gedaan. Maar dit moet!.... Hij zal het wèl even benauwd hebben, die arme hond. Maar dat is beter, dan dat hij zijn hele leven aan de ketting moet liggen.... En ook beter, dan dat hij doodgeschoten moet worden.'

'Zo is het,' zei Vader. 'Ga je gang maar, Gijs.'

Gijs liet ook nog wat peper in het ei lopen.

[p. 79]

Toen plakte hij een papiertje over het gat. Puk stond er bij en keek oplettend toe, met zijn kop een beetje schuin.... Hij likte maar telkens om zijn bek....

'Let op!' zei Gijs.

Hij hield Puk het ei voor.

'Hebben?'.... vroeg hij.

'Waf!' zei Puk.

'Hap dan!' zei Gijs. En wèg was het ei.

Maar ach, die arme hond!.... Hij proestte en niesde. Hij jankte en hoestte. Hij blafte en huilde. Hij rende de deur uit en wreef met zijn bek door het gras. Hij krabde wanhopig met zijn poten over zijn kop. En tranen liepen uit zijn ogen....

Ze hadden allemaal medelijden met het arme

[p. 80]

dier. Gerdientje stond haast te huilen. En Jaap wou Puk wat water geven. Maar dat mocht niet van Gijs.

'Hij moet het nu maar eens goed voelen,' zei die. 'Anders leert hij het nòg niet af en dan moeten we weer wat anders bedenken.'

Het duurde lang, vóór de kleine hond wat bedaarde. Toen sloot Gijs hem op in het kippenhok en legde het ei, dat nog over was, in het nest.

De kinderen kregen eerst een kopje thee en een koekje. Toen gingen ze weer spelen. Maar ze praatten nog veel over de hond. Ze hoopten allemaal, dat het een goede les voor hem geweest zou zijn.

En gelukkig, toen Gijs na een uur ging kijken, lag het ei onaangeroerd in het nest.

Gijs hield het Puk voor. Maar de kleine hond was er bang voor geworden. Hij ging er met de staart tussen de benen vandoor.

Toen waren ze allemaal blij. Puk kreeg een groot stuk worst van Moeder.

'Zul je nu nooit meer zo ondeugend zijn?' vroeg Jaap.

'Waf!' zei Puk.

En hij hield woord. Want de volgende dag haalde Jaap twaalf eieren uit het hok.