Verzen

[p. 19]

Verzen van een witten magiër

[p. 21]

De volkomenen

Voor wie elk hemelsch weten is onthuld,
wie van alle aardsche kennis zijn vervuld
weten hun oorsprong en begaan DEN WEG
zonder verbittring, zonder ongeduld.

Den tijd van lijfsbehoud ten eind doorstaan,
niet in het midden van den tocht vergaan
is de volkomen wijsheid waarin allen
reizende met zichzelf te rade gaan.

Zij hebben vreesloos bergen overschreden,
zij doken en geen vocht bleef op hun leden;
zij zijn bedreigd door menig woedend vuur
maar hebben pijn van vlam noch gloed geleden.

Geen minnaars van het leven en den lach
noch hunkrend naar hun laatsten aardschen dag
aanvaardden zij hun tijdsdeel zonder vreugde,
lieten zij 't zonder worstling of beklag.

Geen haat heeft hen verteerd, geen drift doorbeefd;
met herfsten koel en lenten luw, zoo heeft
op de verborgen maat van 't onbegrensde
hun leven zich als 't jaar ten eind geleefd.

Deze is volkomen; die voor het gemeen
liefdloos en haatloos allen diende en géén;
die niet naar leven en naar dood gevraagd heeft,
zichzelf verwierp en heerscher werd, alleen.