Uit het studentenleven en andere gedichten

[p. 12]

Onbezorgd.

Op de stroomen van de vreugd

onder 't zonnelicht der jeugd,

zorgeloos en rustloos tevens,

wiegt de boot des levens

tusschen zang en glazenklank

nooit te lang!

Pijpen dampen, kelen zingen,

lachen schatren rond:

daar is leven in die kringen,

rustloos, zorgloos, vrij, gezond.

Pijpen dampen bij het zingen... -

Maar de Toekomst?... Och, haar blik,

zwanger steeds van angst en schrik,

kan door al dien rook niet dringen.

Op de stroomen van de vreugd, enz.

[p. 13]

 

Liedren galmen, lachen rollen;

 

vroolijkheid en geest,

 

die den ganschen omtrek vollen,

 

melden rustloos, zorgloos feest.

 

Lachen schatren, zangen stijgen...

 

Maar - de Toekomst??... - Och, haar keel,

 

knorrende anders maar te veel,

 

moet meêzingen hier, of zwijgen!

 

 

 

Op de stroomen van de vreugd, enz.

 

 

 

Lachen schatren, bekers bruisen:

 

vol van eedlen gloed,

 

opent warme taal de sluizen

 

van het brein en van 't gemoed.

 

Maar de Toekomst?? - Och, weest zeker

 

dat ze in 't goud en 't roze prijkt

 

voor wie haar maar stout bekijkt

 

door Bourgonje- of Rijnwijnbeker!

 

 

 

Op de stroomen van de vreugd, enz.

 

 

 

Zorglooze onrust, dubble blijheid!

 

wie ze niet geniet,

 

wijn en rook, zang, vriendschap, vrijheid,

 

is een ezel, anders niet. -

[p. 14]

 

En gij, Toekomst! weg tot morgen!

 

laat ons nu naar hartelust

 

zorgloos leven zonder rust,

 

rustloos leven zonder zorgen!

 

 

 

Op de stroomen van de vreugd

 

onder 't zonnelicht der jeugd,

 

zorgeloos en rustloos tevens,

 

wiegt de boot des levens

 

tusschen zang en glazenklank

 

nooit te lang!