Mijn eerste stap

[p. 19]

Slaglied der oude Vlamingen.

Daar rukt met vreeselijk geschreeuw

De vijand op ons aan;

Wilt, makkers, wilt met vranke hart

Hem moedig tegengaan.

Komt op naar 't roemrijk eereveld;

Toont hem hoe dwaas het is

Den Vlaamschen Leeuw te tergen, net

Of hij gekluisterd is!

Komt op! toont aan de Lelievaan,

Aan Frankrijks laffen vorst,

Dat onder 't ruwe krijgerskleed

Nog klopt een vlaamsche borst;

Dat nog het zuiver vlaamsche bloed

In 's Vlamings aadren vloeit;

Dat onze lang verkropte haat

Met meerder woede gloeit.

Komt broeders, op! komt moedig op!

Het slagzwaard om de leên;

De strijdbijl aan de zijde vast

En naar den vijand heen!

[p. 20]

 

Ginds schuilt hij aan de Groeningvliet;

 

Artois is aan zijn hoofd.

 

Komt, plonzen wij er hem in neêr….

 

De Lelievlag geroofd!

 

 

 

Dan zal het lieve Vaderland

 

Weêr vrij zijn als voorheen:

 

De Vlaamsche Leeuw mag niet geboeid

 

Neen, Vlaamsche broeders, neen!

 

 

 

Welaan, ontstijge onz' kloeke borst

 

In Vaderlandschen nood,

 

De trouwe leus van 't Vlaamsche volk:

 

‘Verwinnen of de dood!’