Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Melk]

MELK, z.n., vr., der, of van de melk; zonder meerv. Het witte, zoete en zachte voedzame vocht in de borsten der vrouwen en uijers der zogende dieren, dat tot voedsel van kinderen en jongen dient: versche melk. Zoete - zure - dikke - afgeroomde - melk. Melk koken, drinken. Tapt daar ijder uur de melk van uwe schapen. Hoogvl. Hij ziet uit als melk en bloed, zeer wit en rood. Die dingen heeft hij reeds met de moedermelk ingezogen, die neigingen van de teederste jeugd af aangenomen. Spijs, die van melk gemaakt wordt: melk eten. Oneig. wordt het dikke melkachtige sap in sommige planten melk genaamd. Van hier melkachtig, melkig. Zamenstell.: melkader, melkbaard, een vlasbaard, melkboer, melkboerin, melkbuik, die een liefhebber van melkspijs is, melkemmer, melketer, melkflesch, - melkfontein, van eene koe, bij R. Visser - melkgeld, melkhaar, de witte haartjes aan de kin der jongelingen, melkhuis, melkjuk, melkkaas, melkkan, melkkelder, melkkern, melkkoe, melkkom, melkkost, melkkruid, melkkruik, melklam, melkmaat, melkmarkt, melkmeid, melkmeisje, melkmouw, melkmuil, laf bek, kaalkin, melknap, melkkooi, melkplaats, melkpot, melkrunsel, melkschuit, melk-

[p. 67]

spijs, melkspinde, melkhuis, melktanden, eerste tanden, welke men wisselt, melkvat, melkvee, melkvaalt, eene plaats in de weide, waar men melkt, melkvrouw, melkweg, een melkpad, waar langs men gaat, om te melken; ook eene breede melkwitte streep aan den hemel, die uit eene ontelbare meenigte van sterrestelsels bestaat. Grieksche en lat. dichters verzieren, dat dezelve ontstaan zoude zijn, toen Herkules, die den mond te vol gezogen had, de melk uitspoog, langs den hemel. - Melkwei, melkwijf, melkwit, melkzak, een, die graag melk eet.

Melk, Isid. miluh, Willer. milich, milch, hoogd. milch, neders. melk, angels. meolc, meoluc, eng. milk, deen. malk, zw. mjölk, wend. melauca, mleku, boh. mleko. Melk schijnt voor melek, meleg, melig, en dit uit mel, mil en den uitgang ig ontstaan te wezen. Dit mel, mil behoort misschien tot het geslacht der woorden milde, lat. mollis, ons smelten, het lat. mulgere. A. Myl. vermoedt, dat ons melk, hoogd. milch, lat. lac, en hebr. chalab denzelfden oorsprong hebben.