[Naijver]
NAIJVER, z.n., m., des naijvers, of van den naijver; zonder meerv. Eene onophoudenlijke vlijt, om een' ander, in eene zaak, gelijk te worden: een heilige naijver. De hoop op loon verwekte onder hen eenen edelen naijver. Doch haare graagheid en naijver tegen malkanderen deeden den prijs der waaren steigeren. Bogaart. Een prijswaardige naaijver. Frantzen. Door eenen boosaerdigen naijver. Vond. Van na en ijver. Van hier naijverig.
Auteursrechtvrij