[Ne]
NE, een woordje van ontkenning, dat, oudtijds, in gebruik was voor niet, en voor de werkwoorden geplaatst werd. Bij M. Stoke komt het dikwerf voor:
Ende ne hadde die nacht gedaen,
Si waren sekerlik gevaen. -
De Grave ne woudse niet ontvaen.
De Vlamingers gebruiken het nog: ik ne wil. Ik ne zal het niet doen. Door omzetting schreef men naderhand en. Zie En. Het komt overeen met het fr. ne, ital. ne, eng. no, goth. ne, angels. ne, pool. ni, krain. na. De Grieken gebruiken het in zamenstell.: νεπους, die geene voeten heeft. Ook bij ons plagt het in zamenstelling gebruikt te worden: negheen, negheensins. Byb. 1477.
Auteursrechtvrij