NEGEN, een grondgetal, tusschen de agt en de tien, dat als bijvoeglijk, en als zelfst. in gebruik is. Als een bijv. naamw., in alle naamvallen en geslachten onveranderlijk: negen maanden, negen jaren, negen dagen. Somwijlen komt het, buiten betrekking op een naamwoord, als een bijw. voor: driemaal negen is zeven en twintig. Negen en zestig. Als een zelfst. naamw., vr., in het kaartspel: ik heb de negen van troef. Het meerv. wordt ook gebezigd: vier negens. Ook bij persoonlijke voornaamw.: met ons negenen. Van hier negende. Zamenstell.: negenderlei, negendehalf, negenduizendste, negenhonderste, negenhoek, negenjarig, negenmaal, negenstek, zeker spel, anders negenstrik, negenstekken, onz. w., negental; ook voor de negen zanggodinnen: 'k lagh hierdoor van Apol en 't Negental begeven. Poot. -
Auteursrechtvrij