Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Neulen]

NEULEN, onz. w., gelijkvl. Ik neulde, heb geneuld. In de zamenleving, gebruikt men dit woord van iemand,

[p. 284]

die gedurig over kleine dingen zijne onvergenoegdheid toont, en deze zijne verdrietige luim met eenen zekeren vervelenden en knorrigen toon te kennen geeft. Het woord is van den klank gevormd.