NUTTEN, onz. en bedr. w., gelijkvl. Ik nutte, (nuttede) heb genut. Onz., met hebben; nut aanbrengen: wat nut ons zulk een boek? Als voedsel gebruiken: de priester nut en eet. Vond. Van welker offerwijn zij nutten. Vond. Bedr.: ze nut het zonder rechten smaek. De Deck. Wilt togh seegh'nen 't geen wij nutten. F. v. Dorp. Voor genieten gebruikt het Cats: maer yeder nut de lucht. Van hier nutting. Bybelv. - Nutsel, voedsel.
Dit oude woord, vooral in den bedr. vorm, is bij Ulphil. niutan, ganiutan, die het ook voor nemen ge-
[pagina 323]
[p. 323]
bruikt, bij Otfr. ginuzzen, bij wien het voor genieten voorkomt, hoogd. nutzen, nützen, neders. nutten, benutten, angels. notian, nytian, zw. njuta. Het staat in een naauw verband met nieten, genieten Het lat. uti is slechts, door de afwezigheid der n, hiervan onderscheiden. Oorsprongelijk, heeft het eten beteekend.
Auteursrechtvrij