Nederduitsch taalkundig woordenboek. P-R. S

[Prijs]

PRIJS, z.n., m., van den prijs; meerv. prijzen. Verkleinw. prijsje. Van het fr. prise. Een schip, dat buit gemaakt wordt: die Kaper heeft reeds menig prijsje binnengesleept. De schepen brengen eenen schoonen prijs mede. Overdragtiglijk, evenveel welk ander ding, dat als een buit wordt weggenomen: iets prijs maken. Die goederen zijn prijs verklaard. Figuurlijk: zich zelven aan de ondeugd prijs geven, zich blootstellen, om door haar als een buit te worden weggesleept. Voorts eene belooning, welke door den genen, die zich het beste in eenig ding beijvert, als het ware, buit wordt gemaakt: hij behaalde den prijs in den wedloop. Den prijs wegdragen. Iemand den prijs toekennen. Naar den prijs dingen. Om prijs draven, enz. Als ook een

[p. 119]

voordeel, dat men op eene soortgelijke wijze, voor anderen, die insgelijks daarnaar dingen, wegneemt: dien prijs der overhant uit der hant te werpen. Hooft. Eenen prijs uit de loterij trekken. Eenen prijs op iemands leven stellen, eene belooning uitloven aan den genen, die hem vermoorden zal. Iemands hoofd op prijs stellen. Eindelijk, een woordelijk eerbewijs voor eenig goed bedrijf, of eenige goede hoedanigheid, eene vermelding van iemands roem, eene loftuiting: men zing op allerhande wijs des overwinnaars lof en prijs. Van hier prijzen. Zamenstell.: prijsmeester, prijsschip, prijsverhandeling, prijsvraag, prijswaardig, enz.

Prijs, hoogd. preis en prise, fr. prise en prix, eng. prize en praise, sp. prez en presa, ital. presa, stamt af van het lat. prendere, nemen, vatten.