Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tapper]

TAPPER, z.n., m., des tappers, of van den tapper; meerv. tappers. Eigenlijk, al wie tapt. Bijzonderlijk, iemand, die wijn, sterken drank, enz. in het klein verkoopt, in tegenoverstelling van eenen wijnkooper, grossier in sterken drank, enz.: een tapper moet

[p. 29]

zijnen wijn, even als een ander, verimposten, als hij dien inslaat. Van hier tapperij. Zamenstell.: tappersnering, tapperswinkel, enz. Brandewijntapper, jenevertapper, wijntapper.