[Uijer]
UIJER, z.n., m., des uijers, of van den uijer; meerv. uijers. De melkvaten van zogende dieren: met den vollen uier Hooft. Die uit den uier vloeit. Rotgans. 't Gras verquickt het vee en spant den uier. Vond. 't Gezwollen uier wort met volgeslagen hant gemolken. Moon.; bij wien uier hier onz., maar elders mannelijk, is. Zamenstell.: uijerpok, uijerzweer, enz. Geitenuijer, koeijenuijer, enz.
Uijer, Kil. uder, uijder, huijder, wder, wr, ore, hoogd. euter, opperd. eiter, eng. udder, angels. uder, finl. utare, gr. ᾽ουδαϱ, komt overeen met het lat. uber, en ons jadder. Zie jadder. K. van Mander bezigt ulder: ontswellen den ulder van een schaap.
Auteursrechtvrij