Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vechten]

VECHTEN, onz. w., ongelijkvl. Ik vocht, heb gevochten. Kampen, strijden: er wordt met vuisten gevochten. Zij vochten als leeuwen. Zie die hanen eens vechten! Men vocht met den degen, met schietgeweer, enz. Tegen elkanderen, voor haardsteden en altaren, om roem en glorie, vechten. Om d'eer met onzen Rijn wil vechten. Vond. Als hij gevochten hadde met de Sijriers van Mesopotamien; Bijbelv.; in plaats van tegen de Sijriers; want het voorwerp, dat bevochten wordt, vordert eigenlijk het voorzetsel tegen; en met iemand vechten, is zulks in zamenspanning, in vereeniging, met hem doen: de kans begunstight hun, die met Gods Veltheer vechten. Vond. - Vechten hand teghen hand is bij Kil. in eenen tweestrijd vechten. Vechtender hand wordt als een bijw. gebruikt, voor al vechtende. Er wordt zwaar gevochten beduidt, er valt een zwaar gevecht voor. Leven om leven vechten is derwijze kampen, dat een van beide sneuvelen moet.

[p. 56]

Woedend vechten, bloedig vechten, moedig vechten, dapper vechten, zijn bekende uitdrukkingen. Tegen de beesten vechten, was oulings in de Romeinsche heerschappij, in openbare schouwburgen, het werk van veroordeelden, die het leven zelden daaraf droegen: soo ick, na den mensche, tegen de beesten gevochten hebbe te Ephesen. Bijbelv. Spreekw.: als twee honden om een been vechten, loopt een derde daarmede heen, dikwijls bevoordeelt zich een derde grootelijks met den strijd van twistende partijen. Ik wil liever tegen hem eten, dan tegen hem vechten, ik vecht ongaarne tegen hem. Tegen zijne eigene schaduw vechten, een ingebeeld leed bestrijden. Van hier gevecht, vechter, vechterij. Zamenstell.: vechtkunst, vechtlust, vechtmeester, vechtperk, vechtplaats, vechtschool, enz. Aanvechten, bevechten, doorvechten, ontvechten, toevechten, voorvechten, voortvechten, enz.

Vechten, Kil. ook vichten, eng. fight, vries, fiuchten, angels. fechtan, hoogd. fechten, zweed. feckta, deen. fegte, pool. fehtowac, Kero. fehtan, Ottfrid. fehtanne, Willer., in den onvolm. tijd vuchton, is niet verwant aan het lat. pugnare, en het gr. πυϰτενειν, maar aan veede, en vijand, en komt daarmede van het oude vijen, haten, bestrijden.