VELDLEGER, z.n., o., des veldlegers, of van het veldleger; meerv. veldlegers. Van veld en leger. Bij sommigen eene legerplaats, die door het krijgsvolk in het oorlogsveld betrokken wordt, waarvoor men intusschen doorgaans slechts het eenvoudige leger gebruikt. Voorts een ligt beddestel, waarvan men zich in het
[pagina 82]
[p. 82]
oorlogsveld bedient, anders ook veldkoets, welk woord anders een bijzonder slag van rijtuig aanduidt. In de laatste beteekenis wordt veldleger, even als het hoogd. feldbett, door sommigen van falten, vouwen, afgeleid. Zie veldstoel.
Auteursrechtvrij