Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Veldscheerder]

VELDSCHEERDER, z.n., m., des veldscheerders, of van den veldscheerder; meerv. veldscheerders. Van veld en scheerder. In het hoogd. feldscherer, zweed.

[p. 83]

feltskaer, bij Kil. veldscherer, hedendaags ook verkort veldscheer. Een barbier, die de soldaten in het veld scheert, en, even als andere barbiers, tevens als wondheeler wordt gebruikt: wij hebben bij ons regement slechts eenen veldscheerder.