Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vierde]

VIERDE, bijv. n., van het telwoord vier. Het was de vierde dag. Ten vierden male. Ook op zich zelf, als z.n.: hij was de vierde, die ons aansprak. Ik ontving slechts een vierde van het verschuldigde. Ten vierde. In sommige kaartspelen geeft men aan vier kaarten, die op

[p. 332]

elkanderen volgen, den naam van eene vierde: ik heb eene vierde van hartenaas. Zamenstell.: vierdehalf, vierdendaagsch, vierdepart enz.

Vierde luidt in het hoogd. vierte, Kero fiorda, angels. feorth, eng. fourth, vries. fiouwrde.