[Vlies]
VLIES, z.n., o., van het vlies; meerv. vliezen. Verkleinw. vliesje. De losjes aan een hangende wol van een schaap, zoo als dezelve er afgeschoren wordt: ick sal een wollen vlies op den vloer leggen. Bijbelv. Het gulden vlies is de gouden wol van een Pontisch schaap. Vond. bezigt vlies voor schaap: de wolf van 't beste vlies mijn schaapskud heeft ontbloot. Voorts is vlies een even losjes aanhangend velletje: er komt een vlies op de melk. De vliezen der hersenen. Sijn oogen met dicke duijsternis en vliesen overtooghen. Westerb. Zoo dun als een vlies. Van hier vliesachtig, vliezig, en, bij Kil., vliesen de schaepen, derzelver wol afscheren, in het neders. flüzen. Zamenstell.: vliesheer, ridder der orde van het gulden vlies, vliesvleugelig, enz. Buikvlies, eijervlies, hartevlies, hersenvlies, maagdevlies, moedervlies, oogvlies, pannevlies, schaapsvlies, trommelvlies, enz.
Vlies, anders ook vluis, angels. fleos, flijs, neders. flüs, hoogd. fliesz, eng. fleece, lat. vellus, schijnt verwant aan vel.
Auteursrechtvrij