Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voeren]

VOEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik voerde, heb gevoerd. Beantwoordt aan varen, in den zin van met vaartuig, of voertuig, van de eene plaats naar de andere brengen: die u roeijen, hebben u in groote wateren gevoerd. Bijbelv. Men voerdeze meerendeel naar waalwijk. Hare goederen sullen sij voeren op den rugge der veulens. Bijbelv. Ja zulks evenveel hoe ook doen: de wind voert het stof in de lucht. Voere u een Engel van beneen naer 's hemels heldre plekken. Poot. Voerde door woestijnen zijn verkoornen. L.D.S.P. Hij wierd naar 't gevangenhuis gevoerd. Halma. Een leger op de slagtbank voeren, of brengen; zie slagtbank. Hinc soudse voeren, dar si quamen, bij M. Stok., beteekent, dat hij, als heervoerder, hen niet brengen zou, daar zij, de vijanden, kwamen. In overeenkomst hiermede is een schip voeren, daarover gebieden, deszelfs bewegingen rigten, en beantwoordt voeren aan leiden, in: leijdt mij dan, ende voert mij, om uwes naams wille. Bijbelv., en in: een volk licht om den tuin te voeren. Hooft. Zie tuin. Met brengen wordt het verwisseld, in: de mijn tot onder het bolwerk voeren. Moet dien lieven naam op 't bladt der tonge voeren. Vond. Hij voerde mij te gemoet. Met dragen, in: zijns vaders naam voeren. Als men den tijtel voert van sijne Heijligheijd, en segheningen geeft, en Anathemaes seijt, doet Prinsen in den ban. Westerb. In zijne star een blaer voert wit en hel. Vond. Een halve maan in zijn wapen voeren. De roode, of blaauwe vlag voeren. - Iets in zijn schild voeren. - Zien, wat iemand in zijn schild voert. Zie schild. Wat dat hij voert in 't hert, dat siet men in sijn oogh. Westerb. Maar dragt gaat met gebruik gepaard, in: boge ende spiesse sullen sij voeren. Bijbelv. Den degen voeren, verbodene wapens voeren. Selfs hij, die blixems voert, magh niet gewapent blijven. Westerb. En gebruik is bijkans het eenige, dat in aanmerking komt, in: meesterlijk voert hij het penseel, de pen, het woord, enz. Klein zeil voeren, scheepsw.; dat schip voert zestig stukken. Voorts beantwoordt voeren aan uitvoe-

[p. 395]

ren, in: het bewind voeren, eene rede voeren, taal voeren, een pleitgeding voeren, voeren een saecke, Kil., strijd voeren. Voert op zijne wijs een aengenaemen krijgh. Poot. Het hoogste woord voeren, is, het meeste te zeggen hebben. De vlag voeren, is, in tegenoverstelling van eene vlag, of die of die vlag, voeren, het bevel over zeker aantal van schepen voeren. Van hier voer, onz. en vr., voerder, voering, voerster. Zamenstell.: voerkabel, Kil. - voerloon, voerman, voertuig, voerweg, voerwezen, enz. Aanvoeren, invoeren, medevoeren, navoeren, redevoeren, toevoeren, uitvoeren, vervoeren, volvoeren, voortvoeren, wegvoeren, zamenvoeren, enz.

Voeren, hoogd. fuhren, neders. fören, zweed. föra, ijsl. faera, Ottfrid., Notk., Kero fuaren, fuoran, is naauw verwant aan varen, zie dit woord.