Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vriendschap]

VRIENDSCHAP, z.m., vr., der, of van de, vriendschap; zonder meerv. Vriendelijke toegenegenheid iemands vriendschap winnen, behouden, verliezen, verbeuren, enz. Ik doe het uit vriendschap. Uwe vriendschap voor mij. Zijne vrientschap te vieren. Hooft. Of hij hunne vrientschap waerdigh zij. Vond. Vriendenverbintenis met iemand: ik leef in vriendschap met hem. Er bestond eene nieuwe vriendschap tusschen hen. Weet ghij niet, dat de vrientschap der werelt een vijantschap Godts is. Bijbelv. Huwelijksliefde: ramp nog

[p. 500]

voorspoet blussche uw zoete vrientschap uit. Vond. Bewijs van vriendelijke toegenegenheid: vriendschap iemanden doen, goed doen, deught doen. Kil. De eene vriendschap is de andere waardig. Eindelijk geeft men den naam van vriendschap ook wel eens aan iemand, wien men niet wel anders weet te noemen: zeg eens, vriendschap! Van hier vriendschappelijk.

Vriendschap, zweed. frijndskap, neders. fründschap, hoogd. freundschaft, Willer. fruintschefte, vries. freunskip, komt van vriend.