[Wiede]
WIEDE, z.n., o., des wiedes, of van het wiede; zonder meerv. Van wieden. Eng. weed. Het gene men uitwiedt, onkruid: ick treck dit wied' op heden uijt. Cats. Bij Kil. wilg, en wilgenteen, hoogd. weide, eng. with, withij, gr. ἰτεα, in het oudhollandsch weidboom. Wiedewinde was oul. klimop: de beeren ghenesen haer siekte met wiedewinde. Matth. de Castelein.
Auteursrechtvrij