[Wrat]
WRAT, z.n., vr., der, of van de wrat; meerv. wratten. Verkleinw. wratje. Eene rond- en hard-achtige verhevenheid op de huid: wratten aan de handen. Die elcke wrat, hoe groot zij zijn, met geldt kunt decken. Hooft. Ofte wratte, ofte drooge schurftheijt. Bijbelv. Van hier wratachtig, vol wratten, of aan eene wrat gelijk, wrattig. Zamenstell.: wrattenkruid, zeker slag van wolfsmelk. Kankerwrat, melkwrat, mierwrat, enz.
Wrat, Kil. ook werte, neders. waarte, angels. weart, eng. wart, zweed. värta, hoogd. warze, fr. verrue, ital., lat. verruca, stamt, volgens Adelung, af van het oude weer, dat bij Kil. eelt aanduidt.
Auteursrechtvrij