Feesten, zeden, gebruiken en spreekwoorden in Limburg

O

Op een been kan men niet gaan (aansporing om een tweede glas te drinken).

Onder de duiven schieten (liegen, of iemand onderkruipen).

Op zijn elf-en-dertigste gekleed, of paaschbest.

Op de knieën drijven (afmartelen).

Op Kranen-burg zetten (opdrinken).

Over een kam geschoren zijn (dezelfde).

Om 's keizers baard spelen (om niets).

Op den kop af, of bek af (in één spel).

Op 's moeders miste zijn (te huis).

Op heim- of met huisblijvenswagen reizen (te huis blijven).

Onkruid vergaat niet.

Ooren aannaaien (iets wijs maken).

Op zijn paardje zijn (boos).

Op zijn stokpaard rijden (oude lievelingsverhalen of daden aanbrengen).

Op zijn klapstoel zitten.

[p. 108]

Om zijn eigen schuld wordt men het meest gemaand.

Op den duim schuifelen (niets bezitten of krijgen).

Op de heg slaan of er ook musschen uitvliegen (van een zaak spreken om er meer van te weten te komen).

Onze lieve Heer heeft van allerlei kostgangers (er is allerlei slag van menschen).

Op is mooi, zei de jongen, maar alles op, kan ik toch zoo mooi niet vinden.

Op heete kolen zitten (verlangen om heen te kunnen gaan).

Op st. Anna's schaap zitten (30 jaren oud, van meisjes).

Op de dikke trom slaan (luid en alom verkondigen).

Op eenen anderen wagen laden (van eene andere zijde betrachten, of aanvatten).

Op de doeken zitten (wegens wonden thuis moeten blijven).

Op het heilig oog (ten naaste bij).

Onder ons gezegd en gebleven.

Onder ons gezegd, zeiden de klapwijven, toen zaten ze op een knie.

Op de smacht loopen (schuimloopen).

Overhoop schieten, kapot maken en de rest geven (geheel vernietigen).

Op zijn neus staan te kijken (verlegen).

Op hem is niet te stokken (te betrouwen).

Op een kromme voor wast ook graan.

Om zeep gaan (dood gaan, gebroken worden).

Op den 1. Mei heeft elke vogel een nestje of een ei.

Op den kop naar Keulen gaan.

Op het vestje spuwen (eene hatelijkheid onder den neus wrijven).

Onder in den zak vindt men de rekening, het hinkende paard komt achteraan (de bezwaren of het onaangename toont zich op het einde).

Op oud ijs vriest het licht (oude zondaars zijn licht overgehaald).

Op een vollen buik staat een lustige kop.

Onder het ijs zijn geen balken, zei de jood (al te voorzichtig).

Ondervinden doet leeren, of ondervinding is de beste leer.

Oude kerken hebben duistere vensters (oude lieden zien slecht).

Ouderdom bewaart niet voor dwaasheid (oude lieden kunnen ook falen).

Oordeel niet, tenzij gij het einde ziet.

Ook in marmeren praalgraven zijn wormen.

Oude liefde roest niet (de liefde, die men iemand heeft toegedragen, gaat nooit geheel verloren).

Olie in het vuur gieten (den twist aanblazen, driften aanwakkeren).

Oliemaat (boordevol).