Haerlemsche Duyn-Vreucht(1636)–C.P. van Wesbusch– Auteursrechtvrijin-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt Vorige Volgende Helenaes lijck-klacht, over de doot van haren minnaer, Frederick, ghedaen op de serck zijns grafs. TReedt met geswint voorby, gy Christelijcke zielen maer wilt op desen Steen ootmoedig neder kniele En parssen uyt 't gesicht, 't bewijs van rou en smart, Ter eeren desen Heldt, die zijn verliefde Hart met 't alderwreetste stael, wes-moedig heeft doorsteecke Als hy zijn Lief niet meer (in vryicheyt) mocht spreecke. Mijn tranen stijgen op, en barsten uyt 't gesicht, En bick'len op 't Albast, daer 't Lichaem onder licht, Van mynen Bruydegom, heel ziel-loos en wanschapen Die voor sijn rechte tijt onreed'lijk is ontslapen, Alleen, alleen door Liefd'! en liefdens streng belet, 't Welck 't Lichaem heeft onteert, en zyne Ziel besmet. Waerom, onrijpe doot, quaemt gy hem dus bespringen? Waerom, ick niet met een, op dat wy t'samen gingen? Waer toe my lang gespaert, gelaten in den Rou? Waer toe ick sonder Man, en hy oock sonder Vrou? [pagina 18] [p. 18] En waren wy niet t'saem in eenen bant gheslooten? En hadden wy niet beyd liefs Hant en mont genooten? Och ja, gewis'lijck ja! den Hemel is ghetuygh, En Gode, in wiens Naem ick my hier neder buygh. Wel aen: ist Godes wil, geen mensch en sal ons scheyden Maer mijn bedroefde ziel sal zyne ziel gheleyden. Verwacht my dan mijn Lief, verwacht my in u Rijck, Mijn Romp (al eer ick sterf) is dyne Romp gelijck: Mijn ziel, die niet en rust, verveelt dit eynd'loos klagen, En soekt u lieve ziel op 't spoedichtst nae te jaghen; Doch eer ick my bereyd', en Atrops gae te moet: Ley ick rontsom u Graf een bracke Tranen-vloet, Om, swemmende daer in, te singen met de Swanen, Die droevich haren wegh nae 't seecker sterven banen. Hier me dan flaeuwe tong, queelt een-mael tot besluyt By dit beslooten Graff, mijn leste Suchjes uyt, Vorige Volgende
Auteursrechtvrij