De vuistslag

[p. 218]

Het boek

In het boek, waarin Jacques had zitten lezen op de dag, dat het begonnen was, stond:

Niet steeds is de rechte lijn de kortste verbinding tusschen twee punten.

Wat in de uiterlijke wereld als een daad van de eene noodzaak verschijnt ontspringt in de innerlijke wereld vaak aan een andere noodzaak.

Evenwicht is het wat de wetten van het heelal beheerscht en ook de wetten van den mensch. Sterren beschrijven hun vaste baan, slechts de meteoren vliegen weg en slaan aan stukken. Zoo in de makrokosmos en ook in de mikrokosmos.

Daarom - en hoewel het strijdig schijnt met de wetten van het moreel - kan een onrechtvaardige daad, een voor het uiterlijk onrechtvaardige daad, een andere onrechtvaardige daad, een voor het innerlijk onrechtvaardige daad, op-

[p. 219]

heffen. Het moreel zal hier een onjuistheid vaststellen, die het geweten der slapelooze nachten als een juistheid moet accepteeren. Harder en nauwkeuriger dan het moreel is de wet van het evenwicht. En meer dan de wetten van het moreel volgt het geweten de wetten der natuur. De te zwaar belaste helft van een hefboom kan eerst weer in evenwicht worden gebracht door een te zwaar belasten van de anderen helft. Dan eerst treedt wederom rust in.

1931-'32.