Ziels-opwekking tot waare deugd en vrolykheit in lof- en smeekliederen, mitsgaders veldgezangen

Opwekking in laauwheit en pligtverzuim.

Toon: Psal. 116.

ô Hartloos, Hart, hoe legtge in flaauwmoedt neer!
Of heeft Een Slaap uw leden gantsch bevangen;
Waar 's lust en kragt, waar zyn de Lofgezangen!
Of is 'er niets te melden van uw Heer?

Is Hy niet meer pryswaardig Groot en Goed!
Of zyn 'er nu tienduizent meer Verheven,
In schoonte en Deugdt, die Hem te boven streven?
Bezwykt de kragt ook van zyn dierbaar bloedt?

Loont Hy niet meer een wagter aan zyn Deur?
Of wil Hy 't zwakke en hygende begeren,
Versmaaden? wil Hy u Syn wet niet leeren?
Of niet meer rieken 's Herten wierookgeur?

Verschrikt Hy nu een Zondaar by zyn Throon?
Of is 't vergeefs op Syn Gena' te wagten?
Ontfangt Hy niet de bittre boezem klagten?
Of maakt Hy ons tot schande smaadt en hoon?

[p. 51]

5

 

Is 't u niet weerdt, op Hem te blyven zien?

 

Is in Syn weg en werk niets te verwond'ren;

 

Of is 't gering, dat Hy 'er uit wil zond'ren,

 

Om Eeuwiglyk zyn Liefdens aan te biên?

Schroomt ge ook niet meer de list van 't Helsche Rot;
Of is 't niet erg te vallen in die strikken?
Yst gy niet meer voor 's Satans holle blikken?
Is nu de Doodt niet in de Zondenpot?

Waak, op waak op! hervat het wigtig werk!
Laat Hart en mond van Iesus Lof nooit zwygen!
Ontbreekt 'er Geest, by Hem is 't al te krygen;
In zyne kragt is 't allerzwakste sterk.

Al wat zig roert op Aarde en in de Zee,
Wat opwaardt vliegt, of glinstert aan de boogen,
't Is al gereedt zyn maker te Verhoogen!
De kleinste worm is zelf tot werken ree.

En zou myn ziel dan, onder 't logge stof,
Als dof en Doodt, de schoone reede smooren!
Of gaat de vonk van 't Eeuwig Ligt verloren:
Verdient een drop Gena' geen dank en Lof?

Wat zegge ik, ééne Vonk, zó klaagt het hart,
Dat altydt zugt, om meerder goedt te ontfangen,
Maar traag en loom zig zet tot Dankgezangen;
En oorzaak is van eyge leedt en smart.

Neen, 't is een Zee, waar in men zig verliest!
De kleinste gave uit Gods Ontfermenisse,
Wie zou die om de gantsche Wereldt misse!
Wel zalig, zalig, die Iehovah kiest!

[p. 52]

12.

 

Og wierdt 't begin van 't Halelujah, vast

 

By voorzang, hier de Hemel toegezongen!

 

Og of wy vaak door lugt en wolken drongen!

 

Hoe zagt, hoe ligt, viel Iesus Iok en Last.

't Genadewerk zó Onberouwelyk,
Moet dagh op dagh Verwonderstof verwekken;
En tot een spoor van pligt en Deugden strekken:
Rys op rys op dan Ziel, uit stof en slyk!