Henry en Louize

Eerste deel

[p. 191]

Agt-enveertigste brief.
Louize aan Henry.

Dierbaarste henry!

Het genoegen, dat uwe goedkeuring, aangaande mijn voorgenomen reisjen, mij geeft, gaat alle beschrijving te boven - en dat gij voorneemens zijt u in den omtrek van mijn verblijf optehouden, ô! dat overtreft alles. - Edele henry! wat ben ik u veel verschuldigd! - want ik wil gaerne bekennen dat het mij zeer veel zoude gekost hebben, mij van u te verwijderen - en evenwel zoude ik u mijn gemis hebben doen voelen, het koste dan wat het wilde - ik weet toch wel dat gij mij tusschen beide zoudt hebben komen zien, en dan was de liefde weêr eenigermaate bevredigd. -

cecilia kan, om twee redenen, niet tot mij komen, eensdeels: omdat de huislijke zaaken haar zijn aanbevolen, en ten anderen zou ik haar bij mijne Tante niet behoorlijk kunnen afwachten; ook, onder ons gezegd, staan de fijnen, bij mijne vriendin, op een zeer laagen prijs. - Ik verlang bijzonder om u met haar bekend te

[p. 192]

maaken, - zij zal u ongetwijfeld bevallen. - Zij is de vriendinne mijner jeugd, en ik ben de vorming mijner denkwijze, voor het grootste gedeelte, aan haar verschuldigd. - Ik wensch, dat gij haar spoedig zien zult, opdat gij als dan over den smaak van uwe louize zult kunnen oordeelen; want aan de verkiezing eener vriendin ligt immers zeer veel gelegen? - Eene goede keuze daaromtrent is veeltijds de regeling van ons volgend gedrag. - Ik zal, binnen weinig tijds, wel gelegenheid hebben u verscheiden trekken, uit het karakter van cecilia, te verhaalen, die wezenlijk interessant zijn.

Mijn reisjen, lieve vriend! is vastgesteld tegen aanstaanden maandag over agt dagen; - mijn Voogd heeft mij daartoe verlof gegeeven. - De Oude zal ik met den slag waarschouwen, anders begint zij van den huidigen dag af te raaskallen, tot het oogenblik van mijn vertrek, en dat is niet noodig. - Zij rijdt tegenwoordig dat het een plaizier is - 't gaat ook weêr tegen Hoogtijd - 't is of de duivel, tegen die dagen, meer dan anders op stelten rijdt - dit heb ik dikwijls waargenomen. -

henry! gij zult uwe louize wel willen verschoonen van het antwoord op uwen Militairen brief - zie, dat is boven mijn bereik - ik zou beter van kooken, braaden, breijen, borduuren, knoopen, naaijen en wat er meer volgt, kunnen spreeken, dan van het Manuaal. - Ik zal u, mijn lieve henry! ook nooit borneeren in uwe keuze, och neen! - Ik hou veel van een Militair; daarom, mijn Beste! als gij genoegen in den

[p. 193]

krijgsdienst vindt, blijf er dan onder: - item het rekent. - Bedenk ook eens, maatjen! 't zijn duure tijden - een zwaan heeft zijn veêren zoo noodig als een muschjen - vijfduizend guldens inkomen van uw eigen goed, vermeerderd met vijftien honderd guldens, die gij, zonder zwaare moeite, (uitgezonderd het exerceeren) verdienen kunt, zegt nog al zoo iets; daarbij uwe bevordering, die toch ook op handen is - neen! - neen! blijf maar dienen. - Begrijp ook dat ik maar een burger meisjen ben, die niets bezit, gelijk ik u meermaalen heb te kennen gegeeven. -

Gij zijt wel zeer vriendelijk, mijn dierbaare halsvriend! om de voltrekking van ons huwelijk aan mijne keuze overtelaaten; wij zullen dit met den Heer adelaart overleggen, en na zijn welgevallen ons trachten te schikken. - Hebt gij, mijn beste henry! op de levendigste wijze, het voorrecht gevoeld, dat wij elkander, bij dien braaven Heer, zoo vrij kunnen spreeken? - Wat zouden wij aangevangen hebben zoo dit eens mislukt ware? - en nu immers is onze liefde tegen alle aanranding beveiligd.

De beschrijving die gij, onwaardeerbare vriend! in een uwer voorige brieven, omtrent uwe geboorte en afkomst, gegeeven hebt, behaagt mij zeer - gaa zoo voord met mij alle de trekken van uw karakter te doen kennen. - Twee gelieven, die waarlijk hun uitzicht hebben op eene nadere verbindtenis, kunnen elkander niet genoeg leeren kennen. - Dan, aan de andere zijde, edele henry! als ik uwe Familie nagaa - den stam uwer Voor-

[p. 194]

ouderen beschouw, ô! zou onze liefde dan niet gevaarlijk kunnen worden? - Zal uwe Familie niet alle middelen in 't werk stellen, om onze vereeniging te beletten? - u met haaren haat dreigen en vervolgen? - en wat zal er dan van uwe louize worden?? - ô henry! bedenk - bedenk toch welke gevaarlijke klippen er te vreezen zijn! - Zoo wij schipbreuk lijden - ô! dan is uwe louize verlooren - onherstelbaar verlooren! - 't Vooroordeel zou mij intusschen op de hielen volgen; - want voor een burger meisjen is 't altijd een onaangenaame post, in eenig engagement met een man van geboorte gestaan te hebben, wanneer deeze liefde meêdogenloos wordt gebroken; en hoe moeilijk kan men dan de waereld doen gelooven, dat deeze handel deugdzaam geweest is! - zij is zeer gereed om ons, vrouwen, met eenen naam te vereeren, dien ik, zonder te bloozen, niet zou kunnen nederzetten; even of een fatsoenlijk man niet kan nalaaten een burger meisjen te onteeren - zoo verre gaat het vooroordeel. - Zeker zijn er verscheiden voorbeelden voor handen, dat Heeren van geboorte en rang burger meisjens misleid en verlaaten hebben - ook voorbeelden dat zij dezelve gehuuwd hebben, en de gelukkigste Echtelingen geweest zijn - er is geen regel zonder uitzondering. - Ook in de burger classe worden de meisjens meer dan te veel, door burgers, om den tuin geleid; maar de Heeren van rang loopen eerder in 't oog; terwijl de Heertjens uit den minderen stand, de kat, zoo als men zegt, in 't donker nijpen. - Maar, wie zal 't

[p. 195]

vooroordeel uitroeijen? - die dit kunstjen verstond, was waerdig, dat zijne beeldtenis in 't goud uitgehouwen, en tot zijne eeuwige gedachtenis opgericht wierde.

Dan, de tijd roept mij, beste vriend! Ik hoop u spoedig te omhelzen; want ik verlang onuitspreekelijk u te kunnen verzekeren, dat ik ben:

Onafscheidlijk uw vriendinne,

Die geduurig aan u denkt:

En u reeds, in haar verbeelding,

Meer dan duizend kuschjens schenkt.

louize.