Den echo des weerelds. Deel 2

Terpsion aan Polycles.

Om uw te overtuygen hoe maklyk de Liefde insluypt in de onnoozelste zielen, zal ik uw een Vertellingje voorpraaten. Een jong Boerinnetje kreeg een wanhoopende liefde voor den Galant van haar Meestres, en vatte zelfs vuur, onderwyl dat het de behulpzaame hand toestak om dat van anderen te koelen. Dewyl nu dat Wicht op schildwacht moest staan op de trappen, op dat de duyf en den doffer niet op 't nest betrapt zouden worden, moest het nootzaakelyk hun verliefde zuchtjes en zwoegingen hooren. Het zag die twee 't zamengevouwen in elkanders Omhelzingen, volvoerende de plegtigheyt der liefde, en op die wyze dompelde zig den Mingod, gewapent met pyl en boog, hals over kop onder in den heygende boezem van dat Meysje, langs het gehoor en langs de oogen. Die Meyd beweende haaren ongelukzaligen staat, en zy beschuldigde het nootlot van haar een gevoelige ziel te hebben medegedeelt, zonder haar de vereyschte voldoening 'er by te geeven. Waarom zou ik geen deelgenoot worden in de vermaaken met myn Meestres, (sprak zy) dewyl myn ziel zo gevoelig is als de haare? Waarom zou de Liefde die alle rang en fatsoen met voeten trapt, zig flaauwhartig gedraagen in myn Krakkeel? Doch zy klaagde niet lang nog te vergeefs; Venus liet haar niet lang quynen in die loome wenschen; want op een namiddag na den Minnaar met een verzoek afgevaardigt zynde, om aan het huys van haar Meestres te komen, klampte zy hem aanboort zonder veel morgeospraak, met deeze woorden. Myn Heer (sprak zy) ik groet uw voor een eerlyk man, die gereet is om het verlangen van een jonge Maagd te verligten: Zo uw myn tronie niet tegen staat, die beneffens de overige deelen myns licghaams zyn tot uw

[p. 271]

beveelen. Ghy weet en zyt bekent met de Liefde, en zult derhalve medelyden gevoelen, verhoop ik, met eene die behebt is met dat zelve Ongemak. Den Galant, zonder verder omslag, vatte haar op 't woord, en was zo beleeft van voor Priester te speelen, dewyl zy haar aanbood tot de Offerhande. Hy ontlatste haar van dat stuk waar over zy klaagde, en bekende dat hy nooit vermaakelyker ogenblikken had gesmaakt geduurende zyn leeven. De Kusjes van getrouwde Vrouwen zyn doorgaans smaakeloos; de Kusjes van loonzuchtige Theresiaanenzyn walcghelyk en bedrieglyk; maar de Kusjes van een onnoozele en ongeleerde Maagd zyn oprecht, en gevolglyk de alderlekkerste. Ons paar Gelieven scheen te bezwymen onder het gewelt van die Ziels en Licghaams beweeging; de zielen dier Gelieven vloogen en drêven op haare wieken boven de lippen, maar de onafgebrookene Kusjes ontzeyden haar den doortogt.

Onderwyl dat de goude ogenblikken verdweenen in die verrukkingen, kwam Madame, die eene Opstyging van Jaloesy had opgevat over dat lang verblyf, zachtjes in de bruyloftssaal aanslurven, en verraschte het paar in die misdaadige omstandighêden. Het ontlaste Meysje onderging de eerste uytwerksels van haar verbolgendheyt, zy krabde, beet, en sleurde het met de haairen langs de vloer; doch die ongelukkige Poes smeekte haar om eenmaal te overweegen, dat alhoewel haar kwaadaardig gestarnt haar tot een slavin had gemaakt op deeze weerelt, waar in zy schuld nog deel had, zy echter niet was misgedeelt in de sterkste neygingen van haar Sexe: Dat de Liefde een heerszuchtige Godes was; dewelke eenmaal de ziel gewelddaadiglyk verkracht hebbende, niet gaarn de bezitting opgeeft, gelyk als Mevrouw by de ervaarendheyt had ondervonden. Weshalve, Mevrouw (sprak zy) ter liefde van de Liefde, onze algemeene Meestres, wiens jok wy beyden torssen, vergeef my myn Onbescheyd, dat ten slimsten genomen, maar de vrucht is geweest van eene eenvoudige nieuwsgierigheyt, eene algemeene ziekte onder alle de Vrouwen. Die klachten, zo eenvoudiglyk uytgesprooken, stilden de raazerny van Mevrouw, die haaren Minnaar by de hand nam, en hem aldus beschimpte. Ik bevind, (riep zy) dat je zommige luyden slacht, die liever zuure druyven willen snoepen, dan na de rype te

[p. 272]

wachten. Hoe konje zo zot zyn van uw tyd te gaan vermallen met een slechte raauwe Kleuter, die zo weynig weet hoe zy haar rol moet speelen in de Rey der Liefde, dat zy zelve haar kusjes niet kan waterpas stellen? Een Maagd is loom en traag, en onbekent met het oprecht bestier van een Hartstogt; daar een Dame gelyk als ik ben, die zoo veel tweegevegten met onderscheyde Minnaars heeft beproeft, om geen lessen benoodigt is om een Man volkomenlyk te vergenoegen. Kortom, een Vrouw geeft, maar een Maagd ontfangt alleenlyk Kusjes, en dat maakt een groot onderscheyt tusschen die beyden. En dat, (vervolgde zy tegens haar Galant) is uw niet onbekent; doch zo je begeerig zyt om daar omtrent uw geheugeniste ververschen, kom my dan zien tegens den nacht, en ik zal uw wegens deeze stelling overtuygen.

Wat 'er vorders voorviel, kan ik niet zeggen, ook ben ik niet keurig om het te weeten, dewyl ieder zig voegt na zyn smaak, en inzonderheyt in het Nachtbanket der Liefde.

De Ondervinding leert best.