Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 1 (1837)

Informatie terzijde

Titelpagina van Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 1
Afbeelding van Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 1Toon afbeelding van titelpagina van Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 1

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (3.09 MB)

XML (0.91 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
sec - letterkunde
sec - taalkunde

Subgenre

tijdschrift / jaarboek


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 1

(1837)–J.F. Willems, [tijdschrift] Belgisch Museum–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 99]
[p. 99]

Oude rymspreuken.

De duitschers roemen zeer op eene verzameling van berymde spreuken uit de dertiende eeuw, by hen bekend onder den naem van Freidank, laetstelyk door Willem Grimm op nieuw uitgegevenGa naar voetnoot1. Men vindt in dezelve zeer scherpzinnige zetregels en oordeelvellingen omtrent zedelyke en geestelyke onderwerpen; doch het is nog niet ten vollen uitgemaekt of dit werk voor eene byeenbrenging van, door verschillende persoonen vervaerdigde, zedelessen moet worden gehouden, waeraen men den verdichten naem van Freidank gaf (zoo als by ons zeker bundeltjen van minneliederen aen Lievinus Vander Minnen werd toegeschreven), dan of werkelyk dit boek van zekeren dichter Freidank afkomstig zy. Grimm's toelichtingen op dit punt pleiten voor het laetste gevoelen.

 

Intusschen is het zeker, dat zeer vele spreuken van den Freidank byna letterlyk overeenkomen met een groot getal rymregels, welke men op de schutbladen van oude handschriften niet zelden afzonderlyk aentreft, en waerby men toch niet onderstellen kan dat men Fridankes bescheidenheit telkens hebbe voor oogen gehad. Veeleer staet te gelooven dat de meesten uit den mond van het volk zyn opgezameld geweest, als sints onheugelyke tyden by de geheele duitsche natie bekend, en in omloop geweest zynde. De heer Mone heeft in het laetste stuk van den Anzeiger für Kunde der teutschen Vorzeit (1836, bl. 427) aengetoond, dat verschillende

[pagina 100]
[p. 100]

rymspreuken, op het voorste schutblad van myn perkamenten afschrift der Naturen bloem van Maerlant voorkomende, letterlyk dezelfde zyn, als die men op bl. 85, 96, 101, 106, 111 en 115 ran den Freidank ontmoet. Het handschrift van den heer Van Hulthem, van het einde der XIVe eeuw, waeruit de fabels, in mynen Reinaert, bladzyde 287-295, getrokken zyn, bevat twee zulke verzamelingen van Spreuken, even belangryk als die van den hoogduitschen bundel, doch niet even goed gerangschikt om een geheel uit te maken. Ik laet hier den inhoud der eerste volgen, namelyk eerst de tweeregelige rymen, en vervolgens de andere, elk naer hun soort. Wy zullen later gelegenheid hebben ook de tweede verzameling te plaetsen, en dan misschien op den inhoud nog nader terugkomen.

 

J.F. WILLEMS.

[pagina 101]
[p. 101]

Van alderhande sprokene, clein notabel verskine.

 
In trouwen ben ic bleven, boe dat mi vergheet,Ga naar voetnoot1
 
Ontrouwe hebbic verdreven, want ic hebse leet.
 
Leet om lief soe willic horen,
 
Ende dat verdraghen sonder storen.
5[regelnummer]
Ach, men siet selden
 
Trouwe met trouwen ghelden!
 
In trouwen willic volstaen,
 
Al soudt mi ane mijn leven gaen.
 
Die in trouwen wilt volstaen,
10[regelnummer]
Hi moet selter te nieute gaen.Ga naar voetnoot10
 
Die quaet peinsen sijn ons bi:
 
Hoet u, ic hoede mi.
 
Goede hoede in alder stont
 
Stopt den wroeghers haren mont.Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Daer goede hoede es daer es goet vrede,
 
Te nauwe hoede en gheet niet mede.Ga naar voetnoot16
 
Te nauwe hoede heeft ghedaen
 
Den meneghen uut sire eren gaen.Ga naar voetnoot18
 
Ic minne met trouwen, ende ic en weet
20[regelnummer]
Ocht men mi mint: dats mi leet.Ga naar voetnoot20
 
Die meneghe es int herte ghepijnt
 
Om dat de sonne in dwater scijnt.
[pagina 102]
[p. 102]
 
Ach op een verbeiden,
 
Lief, sonder scheiden.Ga naar voetnoot2
 
Ghetrouwen vrient langhe ghesocht,
 
Lettel vonden, ende saen verwrocht.Ga naar voetnoot4
5[regelnummer]
Hen es gheen soe quade venijnGa naar voetnoot5
 
Als vrient te scinen, ende viant sijn.
 
Die last draghet mach lusten
 
Stat te vinden, daer mach rusten.Ga naar voetnoot8
 
Scalcheit ende smeken sijn twee dinghenGa naar voetnoot9
10[regelnummer]
Die doghet ende scamelheit tonder bringhen.Ga naar voetnoot10
 
Ic en bens allene niet
 
Die van minnen heeft verdriet.
 
Merken es een edel goetGa naar voetnoot13
 
Als men drie letteren ave doet.
15[regelnummer]
Trouwe verborghen
 
Houdt mi in sorghen.
 
Die mi beniden die sien op hen,
 
Ende laten mi over dat ic ben.Ga naar voetnoot18
 
Ic ben verraden onverdient:
20[regelnummer]
Die mi verriet hi sceen mijn vrient.
 
Helen es die ordene mijn:Ga naar voetnoot21
 
Die wilt hi mach mijn gheselle sijn.
 
Dalderbeste dat men vint
 
Dats dat elc hem selven kint.
[pagina 103]
[p. 103]
 
Hopen doet mi dueren,
 
Nochtan staet mi ter avonturen.Ga naar voetnoot2
 
Dat niet en es dat mach noch sijn,
 
Daer op soe rust die herte mijn.
5[regelnummer]
Trouwe es ghecroent in mi
 
Woudsi mi met trouwen staen bi.
 
Met trouwen te dienen, in ghere niet el:Ga naar voetnoot7
 
Ic hope het sal mi lonen wel.
 
Het ware onrecht si en lonet mi
10[regelnummer]
Die ghene die ic eyghen si.Ga naar voetnoot9, 10
 
Goeden dienst en bleef noit onvergoudenGa naar voetnoot11
 
Den ghenen, die hem ghestadech houden.
 
Die hem moet wachten telker uren
 
Hem wert sijn leven sere te suren.
15[regelnummer]
Die wiste hoe node ic hore quaet seggen
 
Van minen lieve, hi soudt af leggen.
 
Trecht leit onder voet ghetorden:
 
Scalc raet es nu wijsheit worden.
 
Seker hi es ghescintGa naar voetnoot19
20[regelnummer]
Soe wie met trouwen mint.
 
Ic bent, besiet mi wale,
 
Die met trouwen loent te male.
 
Alsoe ghetrouwe als die hont
 
Willic sijn, in alder stont.
25[regelnummer]
Die trouwe met trouwen loende
 
Het ware recht dat men hem croende.
[pagina 104]
[p. 104]
 
Die angst ende ghestadecheit mint,
 
Hem es trouwe ende doecht bekint.
 
In trouwen soe willic volstaen,
 
Al soudt mi ane mijn leven gaen.Ga naar voetnoot4
5[regelnummer]
Wat herten dat allene moet draghen
 
Haer vernoy, si mach wel claghen.
 
Op dinen hope soe levic alGa naar voetnoot7
 
Dat mi mijn lief troesten sal.
 
Ic hebbe mi in dien ghesaet:Ga naar voetnoot9
10[regelnummer]
Die mijns niet en wilt, hi laet.
 
Lief, mi es leet u verdriet,
 
Maer ic en cans ghebeteren niet.
 
Ach, dats mire herten al te swaer,
 
Dat men loghene houdt over waer.
15[regelnummer]
Mijn last ic draghe
 
Met stilder claghe.
 
Ach, al mijns herten gherenGa naar voetnoot17
 
Dies moetic, leider, nu ontberen.
 
Swijch ende verdrach,
20[regelnummer]
Ende nemt dat u werden mach.
 
Nu peinst om mi, als ic om u,
 
Als lief om lief, dies biddic u.
 
Bidt den ghenen die u es vrient,Ga naar voetnoot23
 
Ende u altoos met trouwen dient.
[pagina 105]
[p. 105]
 
Men doet selc tijt een dinc met rade,
 
Dat men met crachte niet en dade.Ga naar voetnoot1,2
 
Die goets tijts verbeiden mochte
 
Hi soude vinden dat hi sochte.
5[regelnummer]
Der niders smere
 
God verwere.
 
Die wiste hoe wel welspreken staet,
 
Hi soude hem scamen, seide hi quaet.
 
Te wale spreken daer toe hoert sin:
10[regelnummer]
Alst dwort es uut, en mach niet weder in.
 
Ach, here God, hoe wel hi dade
 
Die den scemelen gave, eer hi bade.Ga naar voetnoot12
 
Die scemel es, ende bidden moet,
 
Dicke verwandelt hem sijn bloet.Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Ocht mi God wilt beraden:
 
Die niet en cost, wat macht hem scaden?
 
Die God wilt beraden,
 
Hi en comt te vroech, no te spade.
 
Ic woude dat alle wroeghers waren
20[regelnummer]
Ghetongt als odevaren.Ga naar voetnoot20
 
Ic wille altoes met trouwen dienen:
 
Ic hope het sal noch lonen iemen.
 
Als ghi vonnesse gheven selt
 
En aensiet vrient noch ghelt.
25[regelnummer]
Die dese werelt wel besiet
 
En sach noit man soe scone niet.
 
Ach, dat si mi doden mach,
 
Die mi dat leven niet en gaf.
[pagina 106]
[p. 106]
 
Nu slut vaste die sloten, ende ons daer binnen,
 
Dat ons die wroeghers niet en kinnen.
 
Ware armoede ere
 
Soe ware die meneghe een groet here.
5[regelnummer]
Van papen, van bien, ende van scapen,
 
Daer af soude men altoos rapen.
 
E ende E ende noch een E
 
M. CC. L ende IJ,
 
Dats die ghene, die mi doet wee.Ga naar voetnoot7-9
10[regelnummer]
Het steet wel, waer mens ghewaecht,
 
Dat elc vrouwe int herte draecht
 
Trouwe den ghenen, dien si mint,
 
Ende dien si met trouwen kint.
 
Ghelijc een in den spieghel siet
15[regelnummer]
Sijn aenscijn blicken, ende anders niet,
 
Dat nemic seker, op mijn lijf,Ga naar voetnoot16
 
Also blict trouwe in menech wijf.
 
Vrouwen die souden sijn ghestade,
 
Altoes, ende bi niemens rade
20[regelnummer]
Werken, die hem vore of achter
 
Spreken mochte, daer hem ave quame lachter.Ga naar voetnoot21
 
Ay, hoe lettel men ontsiet
 
Valsche herten, die anders niet
 
Peinsen, dan si moghen onteren
25[regelnummer]
Beide vrouwen ende heren!
[pagina 107]
[p. 107]
 
Mijn scep dat seilt soe na den gronde
 
Soe dat niet langher driven en mach:
 
Het ware tijt dat ic bestonde
 
Te dienen die mi dat leven gaf.
5[regelnummer]
Mijn gheluc dat rijt te peerde,
 
Selve soe ga ic te voet:
 
Altoes soe riet sire verdeGa naar voetnoot7
 
Als ic come in sijn ghemoet.
 
Minnic, soe stervic,
10[regelnummer]
Ende latic, soe bedervic;
 
Ende minnic nie, soe minnic nu,Ga naar voetnoot11
 
Ende minnic iemene, soe min ic u.
 
Verdraecht soe wie ghi sijt;
 
Want wie verdraecht hi wint den strijt.
15[regelnummer]
Verdraghen en es ghene blame;
 
Het is een dinc van hoghen name.
 
Hen es gheen soe goet gherechteGa naar voetnoot17
 
Als ons doen die blide ansichte:
 
Sijn dan die gaste wetende ende goet,
20[regelnummer]
Soe eest al te dancken dat men doet.
 
Die blide es om mijn verdriet,
 
Alst comt dat hem rampt gescietGa naar voetnoot22
 
Willicx mi vele te sachter houden:
 
Aldus hebbic mi wel vergouden.Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Dit nuwe jaer doet ons uut comen.
 
Sijt ghestadich, het sal u vromen;Ga naar voetnoot26
 
Want gheen dinc en es soe fijn
 
Als wel doen ende blide sijn.
[pagina 108]
[p. 108]
 
Aen vrouwen en leghet gheen macht:
 
Die oghen wenen, therte lacht;
 
Al dat si in seven jaren mint,
 
Dats binnen derden daghe al wint.
5[regelnummer]
Een man mechtech,
 
Loes, ende loghenechtich,
 
Ende die es van haven rijc,
 
Dats een duvel op ertrijc.
 
Ic sie den dach ic wille mi verbliden,
10[regelnummer]
Loven ende dancken, tallen tiden,
 
Den ghenen, die mi heeft ghemaectGa naar voetnoot11
 
Van al den goede, dat mi ghenaect.
 
Die mi doet dat hi mi an,Ga naar voetnoot13
 
Ic saelt hem lonen als ic can,
15[regelnummer]
Eest quaet eest goet ic saels ghedincken,
 
Ic sal hem van den selven scincken.
 
Ic was lief, lief was ic;
 
Doen liever quam doen leidert ic;Ga naar voetnoot18
 
Maer, bi den oghen die mi leiden,
20[regelnummer]
Ic doe noch lief van lieven sceiden.
 
Woudse eenwerf segghen ja,
 
Altoes woudic haer volghen na;
 
Ende ochte sijs niet doen en wille,
 
Mach si dan niet swighen stille?
25[regelnummer]
Dien ic soe lichte verbolghen mach
 
Hoe soudic dorren, op eneghen dach,Ga naar voetnoot26
 
Met hem aventuren lijf, goet, ende ere,
 
Soe waric sere buten kere.Ga naar voetnoot28
[pagina 109]
[p. 109]
 
Die tijt heeft ende tijt laet lidenGa naar voetnoot1
 
Die tijt en comt niet tallen tiden;
 
Ic hadde tijt, die tijt es leden;
 
Die leden tijt houdt mi beneden.
5[regelnummer]
Die een peert heeft dat qualijc gheet,
 
Ende een wijf die achter uut sleet,Ga naar voetnoot6
 
Ende op elken tee twee exteroghen,Ga naar voetnoot7
 
Die man leeft selden sonder doghen.Ga naar voetnoot8
 
Twee dinghen sijn, die ic niet en ghere,
10[regelnummer]
Een jonc wijf ende enen speerwere:
 
Men moeter dicke tsnachs om waken,
 
Ocht men verliesse met clenen saken.
 
Die die clincke moet wachtenGa naar voetnoot13
 
Daer men sijns niet en wilt achten,
15[regelnummer]
Ende des hoefs niet en mach ghemeten,Ga naar voetnoot15
 
Hem mach des wachters sere verdrieten.
 
Dat mi die niders beniden
 
Willic sachte laten liden;
 
Want mijn bliscap es haer zeer:
20[regelnummer]
Dat moet hem dueren emmermeer.Ga naar voetnoot20
 
Ic woude dat alle clappers tonghen
 
Op enen roester waren ghebonden,Ga naar voetnoot22
 
Telken alsi clappen wouden,
 
Als ic mijn lief spreken soude.
25[regelnummer]
Ay mi, dats een wort van smerten,
 
Dat selden comt uut blider herten.
 
Soe wie ay mi seet, ende anders niet,
 
Van herten soe heeft hi verdriet.
[pagina 110]
[p. 110]
 
Ghi felle nideghe, hoet u der wraken,
 
Die ghi doet met achterspraken;
 
Want ghi in gheenre uren
 
Den goeden en laet in rasten gheduren.Ga naar voetnoot4
5[regelnummer]
Ic wille den tijt met vrouden liden;Ga naar voetnoot5
 
Hope ende troest doet mi verbliden;
 
Hope soe willic emmer cronen;
 
Ic hope mi hope wel sal lonen.
 
Ontfermech, gherechtech, ende milde,
10[regelnummer]
Die dese drie poente wel hielde,
 
Alle die werelt souden minnen,Ga naar voetnoot11
 
Ende hi souder hemelrike ane winnen.
 
Uwen name latic bliven,
 
Daer en willic niet af scriven.
15[regelnummer]
Ic bevele u gode ende onser vrouwen;
 
Maer altoes blijft met herten ghetrouwe!
 
Ic was vrient, ic ben verset,
 
Sonder verdiente men mijns verghet,
 
Men mijns verghet, al onverdient:
20[regelnummer]
Die tijt es leden dat ic was vrient.
 
Suete lief, ghi sijt ene cluse,Ga naar voetnoot21
 
Uut u soe vlieghet ene tortelduve:
 
Dats die tortelduve daer ic na sla;
 
Ghi sijt mine, lief, als ic u va.Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Hovesch lief, ende liberael,
 
Ghi hebt mi ghescoten met enen strael.Ga naar voetnoot26
 
Een rijs van minnen, dat altoes bloyt,
 
Van uwer herten in de mine groyt.
 
Onghestadech ende onghetrouwe
30[regelnummer]
Sidi, lief, van herten;Ga naar voetnoot30
[pagina 111]
[p. 111]
 
Daer omme hebbic groten rouwe,
 
Ende lide grote smerten.
 
Hopen es in mi verstorven,
 
Een ander heeft mijn lief verworven;
5[regelnummer]
Aldaer ic op te hopen plach
 
Daer heeft een ander de bliscap af.
 
God die daelde van hier boven
 
In Marien, den tempel claer:
 
Die moet u geven, sonder sneven,Ga naar voetnoot9
10[regelnummer]
Een goed salig blide jaer!
 
Wintersche nachte,
 
Vrouwen ghedachte,
 
Ende herscap hulde,Ga naar voetnoot13
 
Verkeren dicke, ende menechfulde.
15[regelnummer]
Twe ghesellen, die houden kijf
 
Om een onghestadich wijf:
 
Den welken dien si dan verkiest,
 
Dats die ghene die meest verliest.
 
Die te verre wilt betrouwen
20[regelnummer]
Dobbelstenen ende losen vrouwen,
 
Hi sal dicke hebben meswinde;Ga naar voetnoot21
 
Want al haer dinc es loes in dinde.Ga naar voetnoot22
 
Die mi met sconen worden dient,
 
Ende anders niet en es mijn vrient,
25[regelnummer]
Scone worde sal ic hem delen,Ga naar voetnoot25
 
Ende anders niet met herten menen.
[pagina 112]
[p. 112]
 
Sonder ghelt ben ic,Ga naar voetnoot1
 
Ende dat ghevalt mi dic,
 
Daer omme es die orde mijn
 
Een minderbroeder cordekijn.Ga naar voetnoot3,4
5[regelnummer]
Daer twee hanen sijn in een huus,
 
Ende een catte ende een muus,
 
Ende een oudtman ende een ionc wijf,
 
Dat huus steet selden sonder kijf.Ga naar voetnoot8
 
Laet ons drincken, ende laet ons eten!
10[regelnummer]
Als wi sijn doot sijn wi vergheten,
 
Van den ghenen alder eerst
 
Dien ons goet sal bliven meest.
 
Ic wille mijn herte te mi waert houden,
 
Ende laten sijn dat wesen moet;
15[regelnummer]
Soe sal dat in mi vercouden
 
Dat mi dicke peinsen doet.
 
Trouwe es goet
 
Daer mense doet:
 
Si es in mi [houwe?]
20[regelnummer]
Ic bidde u op trouwe.
 
Grote welde plompt den sin;
 
Borghe brinct wijsheit in;
 
Armoede peinst meneghen list
 
Daer die welde niet op en ghist.
25[regelnummer]
Soe wie hier comt die huede hem des
 
Te vindene eert verloren es;
 
Want die vint eert verloren es
 
Hi sterft eer hi siec es.
 
En was noit pape soe out
30[regelnummer]
Noch winter soe cout,
[pagina 113]
[p. 113]
 
Dat hem vrosen voet of hande,
 
Als men hem brachte offerhande.Ga naar voetnoot2
 
Die meneghe dicwile op mi sprect,
 
Ane saghe hi wel wat hem ghebrect,
5[regelnummer]
Of wat hem hier vormaels es gesciet,
 
Hi sweghe bat ende sprake niet.
 
Nonnen minne, beghinen tonghe,
 
Morwe eyere, kinder jonghe,
 
Dese viere sekerlike
10[regelnummer]
Besciten meneghen op eertrike.
 
Dat sekerste leven in state te sine,
 
Dats dat men elken gheve tsine,
 
Ende recht niet en late verworghen;
 
Want niemen en heeft sekeren morghen.
15[regelnummer]
Och, wie enich dat ic sie,
 
Ic ben met andre int ghedachte.Ga naar voetnoot15,16
 
Een werdich troest, met onsten vrie,Ga naar voetnoot17
 
Dats die vroude daer ic na wachte.Ga naar voetnoot18
 
Scone lief, ic hebbe u alsoe lief
20[regelnummer]
Als die heygher doet den valke;
 
Mi es te bat, als ic u sie,Ga naar voetnoot21
 
Ocht ic die cramp hadde in mijn knie,
 
Ende mijn oghen al vol calke.
[pagina 114]
[p. 114]
 
Hovesch lief, ende goet van gronde,
 
In sach u noit, in ghere stonde,Ga naar voetnoot2
 
Mijn herte en verblide, als ic u sach:Ga naar voetnoot3
 
Nu gheeft mi troest met uwen monde,
5[regelnummer]
Lieflijc lief, oft wesen mach.
 
Op u ghenaden,
 
Staet mi in staden,Ga naar voetnoot7
 
Ic ben u vrient;
 
Mi niet en scuut,
10[regelnummer]
U niet en veruwt,Ga naar voetnoot10
 
Ic hebs verdient.Ga naar voetnoot11
 
Hi mach wel claghen sijn verdriet,
 
Die, tsinen wille, doch eenwerf niet
 
Spreken en mach sijn minnekijn.
15[regelnummer]
Ach, alsoe es mi ghesciet.
 
Sie ic op hare, mi dunct si vliet,
 
Die al heeft die herte mijn.
 
Wat holpt ghespelt,
 
Mi en mach gheen ghelt
20[regelnummer]
Staen in staden,
 
Noch bosch, noch velt;
 
Maer die mi quelt
 
Mach mi beraden.
 
Wats meerre achten,Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Dan ydel wachten,
 
Na lief te doene
 
Dat es onweertGa naar voetnoot27
 
Ende langher ghemeertGa naar voetnoot28
 
Dant es ghewoene.
[pagina 115]
[p. 115]
 
Die al laet kinnen
 
Sijn herte binnen,
 
Dats een ries;Ga naar voetnoot3
 
Maer die vroede
5[regelnummer]
Es in hoede
 
Altoes dies.
 
Die wille vroeden,
 
Hi sal hem hoeden
 
Na sinen staet;
10[regelnummer]
Want het es te spade
 
Na der scade
 
Te soekene raet.
 
Vele suchten,
 
Sere duchten
15[regelnummer]
Ongheval,
 
Luttel spreken,
 
Dit sijn treken
 
Van minnen al.
 
Die morghen die doet sorghen,Ga naar voetnoot19
20[regelnummer]
Die nacht verteret tgoet:
 
Woude die avondt sorghen
 
Alsoe die morghen doet,
 
Het soude noch menech riden
 
Die nu gheet te voet.
25[regelnummer]
En es dierGa naar voetnoot25
 
Soe onghehier,Ga naar voetnoot26
[pagina 116]
[p. 116]
 
No quader venijn
 
Dan wroeghers tonghen
 
Onbedwonghen,
 
Daer minners sijn.
5[regelnummer]
Verholen minne
 
(Na dat ic kinne
 
Die waerheit)
 
Beter ware
 
Dan openbare:
10[regelnummer]
Dats dicke gheseit.
 
Dat vrouwe seghet
 
Daer ane leghet
 
Luttel cracht.
 
Dat si segghen heden
15[regelnummer]
Es somwile ledenGa naar voetnoot15
 
Eer middernacht.
 
Mi soe en twifelt niet
 
Si en moeten verdriet
 
Dicke doghen,Ga naar voetnoot19
20[regelnummer]
Die minnen
 
Dat si ghewinnen
 
Niet en moghen.
 
Mi es ontoghen
 
Ende ontvloghen
25[regelnummer]
Dat herte mijn. -
 
En sijt niet erre,Ga naar voetnoot26
 
En es niet verre,
 
Lief minnekijn!
 
Van minnen te quelene,
30[regelnummer]
Ende dat te heleneGa naar voetnoot30
 
Die men mint,
 
Dats ene pine
[pagina 117]
[p. 117]
 
Daer alle medesine
 
Af verblint.
 
En es gheen wonder
 
Al comt hi tonder,
5[regelnummer]
Ende wert vertert,Ga naar voetnoot5
 
Die sere mint
 
Ende niet ghewint
 
Dat hi beghert.
 
Als God ghebiedt ben ic een dode;
10[regelnummer]
Nochtan stervic herde node.
 
Ay God, spaert dat leven mijn!
 
Dat sterven dat moet emmer sijn.
 
Dat u mijn sterven soe si bequame,Ga naar voetnoot13
 
Hemelrike ic gherne name.
15[regelnummer]
Wie dat in enen vollen vate
 
Meer wilt scincken, dats verlies,
 
Het loept al over, sonder bate:
 
Ic hebts gheproeft, sijt seker dies.
 
Als een herte heeft hare kiesGa naar voetnoot19
20[regelnummer]
Die haer meer biedt, dats verlies.
 
Ic wille mi selven staen bi
 
Ende van allen menschen keren mi;
 
Ende ic wille hem doen uut minen sinne,
 
Al was hi daer ghewortelt inne.
25[regelnummer]
Dats mire herten al te swaer:
 
Een dach dunct mi seven jaer.
 
Die minne wilt draghen,
 
Sonder ghewaghen,
 
Ende daer toe helen,
30[regelnummer]
Hi moet in sijn herte
 
Draghen smerte,
 
Ende daer toe quelen.
[pagina 118]
[p. 118]
 
Der minnen leven
 
En was noit ghegheven
 
Bi scoenheden;
 
Maer bi ghelucke
5[regelnummer]
Gheeft si haer stucken,
 
Ende doet noch heden.
 
Ic wille liden
 
Ende mi verbliden
 
Den tijt met suere,
10[regelnummer]
Tot an den dach
 
Dat comen mach
 
Goede avontuere.
 
Mijn uutvercoren cuccuc nest,Ga naar voetnoot13
 
Want du mijns herten kerskorf best,Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Blaesbalch in minen sinne,
 
Mijn herte es an u ghevest,
 
Als een clesse aen een becken hest,Ga naar voetnoot17
 
Dat doe ic u bekinnen!
 
Als die molen maelt,
20[regelnummer]
Ende dat coren daelt,
 
Soe clinct si dan die belle.
 
Een quaet wijf soude peysen,
 
Die duvel souder af eysen:
 
Huedes u, gheselle.Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
O lieve herte,
 
Mi doet smerte,
 
U verre wesen;
 
Waer ic u bi,
 
Soe waric vri,
30[regelnummer]
Ende al ghenesen.
 
Hets beter te sine
 
Een wile in pine,
[pagina 119]
[p. 119]
 
Ende niet bederven,
 
Dan met ghesonden
 
Te sine in sonden,
 
Ende daer in sterven.
5[regelnummer]
Scone wijfs te pliene,Ga naar voetnoot5
 
Ende die tanesiene
 
Te nauwe ende tsere,
 
Dat es een lostGa naar voetnoot8
 
Die dicke cost
10[regelnummer]
Den man sijn ere.
 
Die jeghen wet
 
Sijn kint ontset,
 
Ende met ondade,
 
Ghesciet hem scande,
15[regelnummer]
Leet menegherande,
 
Dats clene scade.
 
Meneghe vrouwe
 
Drijft groten rouwe
 
Alsi doet quaet,
20[regelnummer]
Dat si te doene
 
Daer na wert coene,Ga naar voetnoot20,21
 
Mids quaden raet.
 
Dicwile vint,
 
Die loeslec mint,
25[regelnummer]
Weth ende raet,
 
Daer hi mede
 
Behout in vrede
 
Dat hem es quaet.
 
Meneghe heeft lijf
30[regelnummer]
Ende ziele om wijf
 
Ghewaghet beide,
 
Dat hi te voren
 
Nochtan verloren
 
Hem selven seide.
[pagina 120]
[p. 120]
 
Hets dic mesvallen
 
Hem, die van allen
 
Wilt antworde gheven,
 
Ende van dien dinghen
5[regelnummer]
Die hi volbringhen
 
Moet op sijn leven.Ga naar voetnoot6
 
Eer noet gheseitGa naar voetnoot7
 
Al die waerheit
 
Heeft meneghen doet,Ga naar voetnoot9
10[regelnummer]
Ende bracht, int inde,
 
In groten ellinde:
 
Dats jammer groet.
 
Menech swicht ende hoert,
 
Als hi niet en mach voert,
15[regelnummer]
Ende dinct nochtan el,Ga naar voetnoot15
 
Ende toent pays ende vrede,
 
Tot hi siet sijn stede,
 
Ende spelt dan sijn spel.
 
Die na doghet staet,Ga naar voetnoot19
20[regelnummer]
Sonder baraet,Ga naar voetnoot20
 
Dien mach niet deren
 
Enech valsch raet,
 
Noch nijt noch haet,
 
God en saelt weren.
25[regelnummer]
Een goeden here
 
Claecht dit sere
 
Sijn lant ghemene,
 
Dat si niet en daden
 
Enen quaden,
30[regelnummer]
Groet no clene.
[pagina 121]
[p. 121]
 
Soe wat wi jaghenGa naar voetnoot1
 
En mach niet draghen,
 
Noch hebben spoet,
 
Wat gode es jeghen;
5[regelnummer]
Ende dies wilt pleghen,
 
Ghesciet rampoet.
 
Soe wie dat doet
 
(Om miede of om goet)Ga naar voetnoot8
 
Den vrient onnere,
10[regelnummer]
Hine es niet vrient,
 
Maer hi ontsietGa naar voetnoot11
 
Die vrientscap sere.
 
Hijs loens wel wert,
 
Die mi verwert,Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Ochte warent te vorenGa naar voetnoot15
 
Dies ic niet en weet,
 
Ende daer ane leet
 
Mijns lijfs ende toren.Ga naar voetnoot18
 
Hets dicke ghesien
20[regelnummer]
Dat gherne tienGa naar voetnoot20
 
Die ghene bi een,
 
Die van herten
 
Sijn in smerten,
 
Ochte in gheween.
25[regelnummer]
Eens mans mesval
 
Es dicke al gheval.Ga naar voetnoot26
 
Ere scaedt te male,Ga naar voetnoot27
 
Ende groet ramspoet
 
Es meneghen goet,
30[regelnummer]
Ende lonet wale.Ga naar voetnoot30
[pagina 122]
[p. 122]
 
Die gheven mach
 
Dien doech den dach,Ga naar voetnoot2
 
Ende es wert,Ga naar voetnoot3
 
Ende mach ghebieden
5[regelnummer]
Allen lieden,
 
Wies hi begheert.Ga naar voetnoot6
 
Dits wonder
 
Si hi sonder
 
Rouwe ende verdriet,Ga naar voetnoot8,9
10[regelnummer]
Die in rampspoet
 
Te male sijn goet
 
Verloren siet.
 
Een aerman
 
Doet dat hi can.
15[regelnummer]
[Wat] een aerm doet
 
Dats vromeGa naar voetnoot16
 
Dat hem [daer] come
 
Af ere ende goet.
 
Die niet en can
20[regelnummer]
En es gheen man,
 
Noch hi en doech niet,
 
Daer men dien eert,
 
Die es gheleert,
 
Ende voerwaert tiet.Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Beter es conste
 
Dan goet ocht onsteGa naar voetnoot26
 
Hier, diese can;
 
Want dese af gaen,Ga naar voetnoot28
 
Daer conste bi staen
30[regelnummer]
Moet elken man.
 
Soe meer die herte,
 
Die is in smerte,
[pagina 123]
[p. 123]
 
Die bliscap siet,
 
Soe haer meer rout
 
Ende vernout
 
Al haer verdriet.
5[regelnummer]
Ontfermecheit
 
Ende edelheit,
 
Dit sijn twee saken
 
Die van naturen,
 
Tallen uren,
10[regelnummer]
Daer doghet es, smaken.
 
Wat herte, daer inne
 
Doghet ende minne
 
Es van naturen,
 
Dan caent gheweren,Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Al sout hem deren,
 
Ende moet hem ruren.
 
Vroude comt gherne,Ga naar voetnoot17
 
Al seit ment tscherne,Ga naar voetnoot18
 
Na groet droefheit,
20[regelnummer]
Ende groot rampspoet
 
Na groten moet:Ga naar voetnoot21
 
Dats dicke gheseit.
 
Spelen ende wel singhen,
 
Dese twee bringhen
25[regelnummer]
Dicke tsmenschen herte
 
In groter minnen saen,Ga naar voetnoot26
 
Daer si niet ontgaen
 
En moghen sonder smerte
 
Soe wie dat mint
30[regelnummer]
Hi heeft oft sintGa naar voetnoot30
[pagina 124]
[p. 124]
 
Den sanc altoes,
 
Als hi wel weet
 
Dat soe hem steet,Ga naar voetnoot3
 
Ocht hi es loes.Ga naar voetnoot4
5[regelnummer]
Die raet die vint.
 
Ene vrouwe die mint
 
In corten stonden,
 
Eer si verliest
 
Dat si verkiest:
10[regelnummer]
Daers na gheen gronden.Ga naar voetnoot8,9,10
 
En es wijsheitGa naar voetnoot11
 
Boven tschalcheit
 
Eens wijfs die mint,
 
Noch gheen man
15[regelnummer]
(Hoe vele hi can)
 
Sine maecten blint.Ga naar voetnoot16
 
Menech die mint daer,
 
Daer men een haer
 
Om hem niet en gave,
20[regelnummer]
Ende en kan niet,
 
Nochtan, hi siet,
 
Ghetrecken ave.Ga naar voetnoot22
 
Die mint dien es leet
 
Dat iement steet
25[regelnummer]
Na dat hi mint;Ga naar voetnoot25
 
Want hi en can niet
 
Hars niemen iet
 
Van hem een twint.Ga naar voetnoot26-28
[pagina 125]
[p. 125]
 
Die lief ende leet
 
Van minne weet,
 
Ende hevet ontfaen,
 
Die mach kinnen
5[regelnummer]
Die cracht van minnen,
 
Ende leren gaen.Ga naar voetnoot6
 
Dien God es houtGa naar voetnoot7
 
Dien es menichfout
 
Beide geluc ende ere;
10[regelnummer]
Daer omme en sal
 
Sijn ongheval
 
Niemen claghen tsere.
 
En doghet herte
 
Meerre smerteGa naar voetnoot13,14
15[regelnummer]
In ertrike niet,
 
Dan die ontvliet
 
Haer herte, ende siet
 
Dien si ontsiet.
 
Kint ende vader
20[regelnummer]
Sijn te gader
 
Saen vereent,
 
Als int verdriet,
 
Of daer deen siet
 
Dat dander weent.
25[regelnummer]
Het comt gherne al,
 
Alst comen sal,
 
Recht tenen male,
 
Rampspoet of spoet,
 
Of quaet of goet,
30[regelnummer]
Dat wetic wale.
 
Niemen en weet
 
Hoe bi dat leetGa naar voetnoot32
[pagina 126]
[p. 126]
 
Es dicke tspoede,Ga naar voetnoot1
 
Waer bi men sal
 
In groet gheval
 
Meest sijn op sijn hoede.
5[regelnummer]
Menech die bidt
 
Nu dat nu dit,
 
Met herten sere,
 
Ende jaghet sijn leet
 
Daer hijs niet en weet,
10[regelnummer]
Ende sijn onnere.
 
Hets dicke gheschiet
 
Datti doet niet
 
Te male en was,Ga naar voetnoot12,13
 
Die men doot hiet
15[regelnummer]
Ende voer doot liet,
 
Als dese Pallas.Ga naar voetnoot16
 
Dans wonder nietGa naar voetnoot17
 
Dat groet verdriet
 
Heeft therte, ende rouwe,
20[regelnummer]
Alst doen siet
 
Daer af en sciet
 
Noit doer trouwe.Ga naar voetnoot20,21,22
 
Die anxt der doet
 
Die es soe groet
25[regelnummer]
Datti verwint
 
Al ongheval,
 
Ende minne ende al,
 
Als hi beghint.
[pagina 127]
[p. 127]
 
Dat es wijsheit
 
Wie scade ende leitGa naar voetnoot2
 
Emmer hebben moet,
 
Datti die minste kiese,
5[regelnummer]
Eer hi al verliese,
 
Beide lijf ende goet.
 
Een dogdelijc manGa naar voetnoot7
 
Ende die doghet can,
 
Doet enen doghet ter vaert,Ga naar voetnoot9
10[regelnummer]
Daer een dorper felGa naar voetnoot10
 
Ghedeilen niet en can wel
 
Dan hem wijst sijn aert.Ga naar voetnoot11,12
 
Menech heeft prijs
 
Ende heet oec wijs
15[regelnummer]
Dies niet en wert,Ga naar voetnoot15
 
Daer dicke die man
 
Die wijsheit can,
 
Niet en es vermert.Ga naar voetnoot18
 
Een verdient,
20[regelnummer]
Al es hi vrient,
 
Loen wel selken stont,
 
Die wel gheneest
 
Hem die gheweest
 
Heeft siec, ende doot ghewont.
25[regelnummer]
Dicke verkiest
 
Wanneer verliest
 
Een man, na dwijf, sijn kint,
 
Soe sere met herten,
 
Dat hi der smerten
30[regelnummer]
Sijns wijfs vergeet î mint.Ga naar voetnoot25-30
[pagina 128]
[p. 128]
 
In dorste aen gaenGa naar voetnoot1
 
Noch bestaen
 
Gheen man soe coene,
 
Dat wel angheet
5[regelnummer]
Ende besteet
 
Een wijf te doene.
 
In noet, in anxte, in pine,
 
Versiet altoos te sine,Ga naar voetnoot8
 
God en steet hem bi,
10[regelnummer]
Ende brinct altoes haer ellende
 
Ten besten ende,
 
Ende maectse van al vri.
 
Het heeft onteert
 
Ende oec verkeert
15[regelnummer]
Menich man sijn wijf,
 
Ende bracht in pine
 
Met haren venine,
 
Ende benomen dlijf.
 
Die daer goet laet
20[regelnummer]
Daert es bestaetGa naar voetnoot20
 
Ende wel bepijnt,Ga naar voetnoot21
 
Ic hope hem baet
 
Ende niet en scaet,
 
Som wile een twijnt.Ga naar voetnoot23,24
25[regelnummer]
Als God den wint
 
Selken beghintGa naar voetnoot26
 
Te keerne west,
 
Soe moet al goet
 
Sijn ende spoet,
30[regelnummer]
Ende comen best.
[pagina 129]
[p. 129]
 
Menich mesdoet
 
Die reine ende goet
 
Waren ghenoech van live,
 
Hadden scaemte
5[regelnummer]
Na hare betaemte
 
Noch maegden, noch wive.Ga naar voetnoot1-6
 
Enen quaden es leet
 
Dat yemen steet
 
Na doghet, ocht goet,
10[regelnummer]
Om datti staet
 
Na sonde ende quaet,
 
Ende el niet en doet.Ga naar voetnoot12
 
Doght van reinen vrouwen
 
Brinct in een berouwen
15[regelnummer]
Meneghen sire sonden,Ga naar voetnoot15
 
Die daer in bestorven
 
Lichte, ende verdorvenGa naar voetnoot17
 
Te lest in [ware] vonden.
 
Wat manne die troest.
20[regelnummer]
Een maget, ende loestGa naar voetnoot20
 
Van sondeliker daet,
 
Die en mach niet sterven
 
Noch verderven,
 
Sijns en moet sijn raet.Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
Die const can,
 
Sijt wijf sijt man,
 
Ocht es wel gheleert,
 
Die heeft geen noet,
 
Al es hi bloet,
30[regelnummer]
Waer hi hem bekeert.Ga naar voetnoot30
[pagina 130]
[p. 130]
 
Die waerheit steet
 
Daer saen te gheet
 
Die loghene altoes,Ga naar voetnoot1-3
 
Ende rouwe ende leet,
5[regelnummer]
(Eer hijs selve weet,)
 
Es sine, die es loes.Ga naar voetnoot6
 
Menech ontsiet
 
Hem die vliet,
 
Van anxte der doot,
10[regelnummer]
Dies dicke niet en pliet
 
Die int verdriet
 
Es al te groet.Ga naar voetnoot7-12
 
En bleef noit herte
 
Langhe in smerte,
15[regelnummer]
Die trouwe minde,
 
Sine bleef vertroestGa naar voetnoot16
 
Ende oec verloest
 
Van gode, int inde.
 
Troestelike woert
20[regelnummer]
Sijn goet ghehoert
 
In alder stont
 
Elker herten,
 
Die es in smerten,
 
Ende ghewont.
25[regelnummer]
Die wel beghint
 
Ende niet en volint
 
Dat en es niet voldaen;
 
Maer die volgheetGa naar voetnoot28
 
Ende vol steet
30[regelnummer]
Sal loen ontfaen.
[pagina 131]
[p. 131]
 
Sanc ende spel
 
Die hulpen wel
 
Der herten bede,
 
Die verteert
5[regelnummer]
Es ende besweert
 
Met rouwen ende lede.
 
Alse hare tweeGa naar voetnoot7
 
Met herten wee
 
Te samen comen,
10[regelnummer]
Ende met staden
 
Haer herte ontladen,
 
Dat moet hem vromen.Ga naar voetnoot12
 
Een vrouwe die hulpen
 
Wilt ende stulpen
15[regelnummer]
Eens mans rouwe,
 
Die en sal niet scheden
 
Hi en si te vreden
 
Van hem, dats trouwe.
 
Wat niet en can
20[regelnummer]
Ghedoen een man,
 
Noch toe ghebringhen,
 
Dat heeft toebracht
 
Met hare cracht
 
Dwijf saen, met cleinen dinghen.
25[regelnummer]
Een wijf doet spreken
 
Dicke ende breken,
 
Des wille niet en hadde een man,Ga naar voetnoot27
 
Can si ghenekenGa naar voetnoot28
 
Met haren treken
30[regelnummer]
Hem, daer si wilt an.
 
Lijf, eer minnen
 
Troest van ghewinnen
[pagina 132]
[p. 132]
 
Noet, dit sijn dinghen
 
Daer om spreken moet
 
Dicwile quaet ende goet
 
Een man sonderlinghe.
5[regelnummer]
Ghelijc dat trect,Ga naar voetnoot5
 
Nature die wect,
 
Ende minne die bint
 
Daer saen die herte
 
Met comt in smerte,
10[regelnummer]
Als hi dit kint.Ga naar voetnoot10
 
Dicke es coene
 
Die dinc te doene
 
Die ghene die mint,
 
Die hi spade
15[regelnummer]
Sprake ocht dade
 
Ende minde twint.Ga naar voetnoot16
 
Eens menschen herte
 
Es dicke in smerte
 
Ende vroude alsoe groet,
20[regelnummer]
Datti en conde
 
Een wort met monde
 
Ghespreken om een doot.Ga naar voetnoot22
 
Door grote vroude
 
Rouwe ende oec trouwe
25[regelnummer]
Dat herte ontfeet.Ga naar voetnoot25
 
Verlieset wale
 
Sijn cracht te male,
 
Dicke eer ment weet.
 
Na groet mesval
30[regelnummer]
Es boven al
 
Ghelijc in smake:Ga naar voetnoot31
 
Dats, als si twee,
[pagina 133]
[p. 133]
 
Dien beide was wee,
 
Sijn te ghemake.
 
Een siet dicke ghescien,
 
Die hem af tien
5[regelnummer]
Den sonden clein no groet,
 
Groet onnere ende scande,
 
Ende wreken gode sijn ande
 
An meneghen, voer sijn doet.Ga naar voetnoot3-8
 
Menich man en can niet ghespreken
10[regelnummer]
Al soude hem therte breken,
 
Van volheiden ende van smerten,
 
Wanneer hem vrouden
 
Ghedinct, als in ouden
 
Sijn onghelux ende smerte.
15[regelnummer]
Dat prisic sere
 
Dat goet ende ere
 
Vele ghesciet den goeden,
 
Ende scande ende scade
 
Die onghenade
20[regelnummer]
Altoes doen den vroeden.
 
Het comt te love
 
Soe wie te hove,Ga naar voetnoot21,22
 
Sijt vroech of spade,
 
Eest quaet of goet,
25[regelnummer]
Wat yement doet,
 
Na elcs dade.
 
God es ghewone
 
Met visione
[pagina 134]
[p. 134]
 
Sijn vrient te sprekene ane,
 
Ende hem te gheven troest
 
(Tot si sijn verloest)Ga naar voetnoot3
 
Ende nemmermeer af te gane.
5[regelnummer]
Men seit dat drome
 
...... sijn ende fantome
 
Ende anders twint,
 
Maer drome die dieden
 
Somwile den liedenGa naar voetnoot9
10[regelnummer]
Diese hem ontbint.Ga naar voetnoot10
 
Heren, cnapen,
 
Vrouwen, papen,
 
Staen alle na tgoet,
 
Ende comen gherne,
15[regelnummer]
Al seit ment tscherne,
 
Waer ment hem doet.Ga naar voetnoot16
 
Dicke ghevelt,
 
Alse vertelt
 
Een man sijn leven,
 
Dat hem yetGa naar voetnoot19
20[regelnummer]
Dan goet gheschiet,
 
Ende wert ghegheven.
 
God ghestaetGa naar voetnoot22
 
Dat een ontsaedtGa naar voetnoot23
 
Dicke wert van herten,
25[regelnummer]
Op dat te badtGa naar voetnoot25
[pagina 135]
[p. 135]
 
Vroude hare stadtGa naar voetnoot1
 
Hebben na die smerten.
 
Dan es volmaect,
 
Die vroude smaect
5[regelnummer]
Ierst elken wale,
 
Wanneer ten inde
 
Comen es ellinde
 
Scone tenen male.
 
Men seit: dats mort,Ga naar voetnoot9
10[regelnummer]
Verraders wortGa naar voetnoot10
 
Selden nie soe bleven,
 
Hen wert vertoent
 
Ende dicke gheloent
 
Dat selken tleven.Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Vele lieden jaghen
 
Ende waghen
 
Vele om niet,
 
Dat, onghequelt,
 
Een ander velt,
20[regelnummer]
Ende te hans ghesciet.Ga naar voetnoot20
 
Niders tonghen
 
Hebben ghesonghen
 
Quaet van di,
 
Condijdt ghekeren,
25[regelnummer]
Ende al in eren,
 
Soe lieghen si.
 
Wat doech een here al sonder ere?
 
Ende een clerc al sonder lere?
[pagina 136]
[p. 136]
 
Ende een maecht al sonder docht?
 
Ende wijn die niemen en verhocht?Ga naar voetnoot2
 
Ende een coman onghetrouwe?
 
Ende een onscamel vrouwe?
5[regelnummer]
Dit sijn de sesse saken
 
Die de werelt scanden maken.
 
Als mi vrient te lenen bidt,
 
Ontseggic hem, ic weet wel dit,
 
Hi heves in sijn herte toren;
10[regelnummer]
Lenic hem dmine? ic hebbe verloren
 
Beide mijn goet ende minen vrient;
 
Nochtan soe en hebbicx niet verdient.
 
Men vinter van sessen ene
 
Die gherne ghelden dat si ontlenen.
voetnoot1
Fridankes bescheidenheit, von Willelm Grimm, Göttingen, 1834.
voetnoot1
Vergeet, vergaat.
voetnoot10
Te nieute, te niet.
voetnoot14
Wroeghers, beschuldigers.
voetnoot16
Gheet niet mede, gaet niet, gedydt niet wel.
voetnoot18
Den meneghen, velen. Sire, zyner.
voetnoot20
Ocht, of.
voetnoot2
Sans adieu.
voetnoot4
Lettel vonden, luttel gevonden. Saen, spoedig.
voetnoot5
Hen es, het en is, daer en is.
voetnoot8
Stat, plaets.
voetnoot9
Smeken, vleien.
voetnoot10
Doghet, deugd.
voetnoot13
Merken enz. Wanneer men de drie eerste letters van het woord afneemt blyft er ken staen. De zetregel zou dus zyn: opmerken is niet genoeg; men moet leeren kennen.
voetnoot18
Over, voor.
voetnoot21
Heelen (verzwygen) is myn ordensregel.
voetnoot2
Het staet my nogthans wisselvallig.
voetnoot7
In ghere niet el, ik begeer anders niet.
voetnoot9, 10
Het ware onrecht zoo my die gene, wiens slaef ik ben, niet beloonde.
voetnoot11
Onvergouden, onvergolden.
voetnoot19
Ghescint, lasterlyk geschonden, bedorven.
voetnoot4
Si, enz. Het hart wordt hier vrouwelyk genomen, gelyk eenige regels hooger de herte. Zie daerover Bilderdyks Verklarende geslachtlyst, verbo hart. Vernoy is verdriet.
voetnoot7
Dinen voor die. Dyne hoop zouden nog de brusselaers zeggen, voor die hoop.
voetnoot9
In dien ghesaet, daer toe gezet; op dien regel.
voetnoot17
Gheren, begeerte.
voetnoot23
Bidt den. In 't HS. staet biden, welk laetste dan alleen geen feil zou zyn wanneer deze twee regels als het slot van de vorige twee moesten beschouwd zyn.
voetnoot1,2
Byna letterlyk als in Reinaert, Vs 1035, 1036.
voetnoot12
Den scemelen, den scamelen, den arme.
voetnoot14
Verwandelt, verandert, verschiet.
voetnoot20
Odevaren, ooyvaren. Versta: men zoude ze aen de tong kennen.
voetnoot7-9
E ende E, enz. Waerschynlyk bedoelt de dichter iets dat hem voorgevallen is ten jare 1252. Mag men hieruit besluiten dat deze spreuken tot de XIIIe eeuw behooren?
voetnoot16
Op mijn lijf, d.i. ik zweer het u op myn leven.
voetnoot21
Lachter is laster.
voetnoot7
Riet sire verde, rydt het zyner vaert, gaet het zynen gang, ontvlucht het my.
voetnoot11
Minnic nie, min ik ooit.
voetnoot17
Hen es, het en is, daer en is.
voetnoot22
Rampt, voor ramp. De wortel van het woord is rammen, dat is, stooten; gelyk druk van drukken stamt. De t komt er by voor te, als in het gestoot-Te.
voetnoot24
Vergouden, vergolden.
voetnoot26
Vromen, baten.
voetnoot11
Die mi heeft ghemaect, die my begiftigd heeft.
voetnoot13
An, jonde; van het verbum onnen.
voetnoot18
Doen leidert ic, te lezen: doen leiderdic, toen ging het met my erger. De wortel is leeden, freq. leederen, leed hebben, leed doen.
voetnoot26
Dorren, durven
voetnoot28
Buten kere, in een verkeerde gesteltenis, dwaes, verdoold. Zie Huydecoper, op Melis Stoke II, bl. 428.
voetnoot1
Liden, voorbygaen.
voetnoot6
Sleet, slaet.
voetnoot7
Tee, voor teen. Zie Bilderdyks Verklarende Geslachtlyst, op Tee en Teen.
voetnoot8
Doghen, smartlyden.
voetnoot13
Clinke, de deurklink.
voetnoot15
En alwaer hy den hoef niet meten mag, waer hy niet verder mag dan de deur. Hoef was oudtyds een grondmaet, en ook de afgemeten grond zelve. Over het woord kan men nazien Grimm's Deutsche Rechtsalterthümer, bl. 535.
voetnoot20
Hem, hun.
voetnoot22
Ghebonden. Het woord rymt niet op tonghen; doch wanneer men dit laetste zonder op de g te drukken goed uitspreekt (byna als tong-en) en het eerste als gebonnen, dan is het ten minsten een halfrym.
voetnoot4
In rasten, in ruste.
voetnoot5
Met vrouden liden, in vreugd doorbrengen.
voetnoot11
Souden, zou hem.
voetnoot21
Cluse. Het rym vordert cluve, dat is kluft of kloft, gekloven opening, gat.
voetnoot24
Va, vang.
voetnoot26
Strael, pyl.
voetnoot30
Sidi, zyt gy.
voetnoot9
Sonder sneven, zonder missen. Sneven is eigenlyk vallen.
voetnoot13
Herscap hulde, de vriendschap de toegenegenheid van heeren.
voetnoot21
Meswinde, miswending, casus adversus, adversitas, onspoed. Von der Hagen, in zyn Wörterbuch op Gotfried von Strassburg's Tristan verklaert het woord door misdaed, malversation; doch dit is niet volkomen juist.
voetnoot22
Want al wat zy doen komt eindelyk (in dinde) op bedrog neêr.
voetnoot25
Delen. Het woord rymt niet op menen. Wellicht moet men lezen lenen, of iets dergelyks.
voetnoot1
Ghelt. In 't HS. staet gheelt, eene meer verharde uitspraek, gelyk men soms by vlamingen hoort.
voetnoot3,4
Daerom houde ik my als een mindere broeder. De koorde (het cordekijn) was een teeken der orde. Vergelyk bl. 102, Vs 21.
voetnoot8
Op trouwe. Hier zou iets moeten volgen, dat in 't HS. ontbreekt.
voetnoot2
Offerhande. In Sebastian Frank's Spruchwörter, naer de laetste uitgave van Guttenstein (Francfort-am-Mein, 1831, bl. 177) leest men: Der plaffen Geiz hat bey den Teutschen ein Spruchwort gemacht, dass man spricht:
 
Es war kein Winter nie so kalt,
 
Noch kein Pfaff nie so alt,
 
Dass er der Kohlen begehrt,
 
Die weil das Opfer währt.
voetnoot15,16
Hoe eenzaem ik ben, nooit ben ik alleen, met myn gedachten. In het HS. staet mi voor met. Waerschynlyk bleef de t in de pen.
voetnoot17
Onsten vrie, vrye gunst.
voetnoot18
Vroude, vreugd.
voetnoot21
Te bat, nog beter.
voetnoot2
In sach, ik en zag, in ghere, in geene.
voetnoot3
Mijn herte en verblide, of myn hart verblydde.
voetnoot7
Staet my by. Over dit in stade staen vergelyk myne Mengelingen, bl. 47.
voetnoot10
Stel u niet te ruid, niet te ruw, aen.
voetnoot11
Ten ware ik het verdiende.
voetnoot24
Meerre, meerder; en zoo ook elders naerre, voor nader. Het superlatief werd door de bloote versterking der r uitgedrukt.
voetnoot27
Onweert, versmadelyk.
voetnoot28
Ghemeert, gemard, gewacht.
voetnoot3
Ries, dwaze.
voetnoot19
Die morghen enz. Deze tegenstelling van morgen en avond wordt dikwyls gevonden. Zoo ook in Fridankes Bescheidenheit, bl. 58:
 
Mich grüezent iemer sorgen
 
Zem êrsten an dem morgen.
 
Den morgen sorget menneglich,
 
So ist der âbent vröuden rich.
 
Hete ein âbent des er gert,
 
Er waere tûsent morgen wert.
voetnoot25
En es, daer en is.
voetnoot26
Onghehier, vreeslyk.
voetnoot15
Leden, verleden, vergeten.
voetnoot19
Doghen, lyden.
voetnoot26
Erre, gramstoorig.
voetnoot30
Helene, verzwygen.
voetnoot5
Vertert, vertreden.
voetnoot13
Bequame, aengenaem.
voetnoot19
Kies, keus.
voetnoot13
Cuccuc, met de duitsche u (oe).
voetnoot14
Best, bist, zyt, bent.
voetnoot17
Hest, kleeft.
voetnoot24
Huedes u, hoed u des. My is deze spreuk duister.
voetnoot5
Te pliene, te plegen, daer mede verkeeren.
voetnoot8
Lost, lust.
voetnoot20,21
Dat zy naderhand zich wel verstout te doen.
voetnoot6
Op sijn leven, of straf van zyn leven.
voetnoot7
Ongedwongen gezeid.
voetnoot9
Doet, gedut, gefopt; van het verbum doten, dutten, dotten, waervan ook het fransch ra-dotter, en het engelsch dote.
voetnoot15
El, anders.
voetnoot19
Doghet, deugd.
voetnoot20
Baraet, bedrog.
voetnoot1
Rampoet. Waerschynlyk te lezen rampspoet. In het oud fransch heeft men rampo, crampe, en in Hecarts Dictionnaire Rouchi-français leest men voor Ramposne une volée de coups de baton.
voetnoot8
Miede, loon.
voetnoot11
Ontsiet, lees ontsint (stelt zyn zin daervan).
voetnoot14
Verwert, verwaerd.
voetnoot15
Warnet, waerschuwt.
voetnoot18
Toren, verdriet. Versta: waer het einde van myn leven verdriet zou aen lyden.
voetnoot20
Tien, trekken; bi een tien, samenkomen.
voetnoot26
Gheval, goed geval.
voetnoot27
Te male, by wyl.
voetnoot30
Wale, wel.
voetnoot2
Dien gaet het den geheelen dag wel.
voetnoot3
Es weert, is bemind.
voetnoot6
Wies, wes, wat.
voetnoot8,9
Dat hy zonder rouw of verdriet zy.
voetnoot16
Vrome, batelyk.
voetnoot24
Voorwaerts trekt, voortgaet, in zyn zaken gelukt.
voetnoot26
Onste, gunst.
voetnoot28
Want deze verlaten den mensch.
voetnoot14
Dat en kan 't niet uithouden, dat moet zich lucht geven.
voetnoot17
Vroude, vreugd.
voetnoot18
Tscherne, tot schertsen (al zegt men 't om te spotten).
voetnoot21
Moet, welgemoedheid.
voetnoot26
Saen, spoedig.
voetnoot30
Sint, stelt zyn zin op.
voetnoot3
Dat het met hem zoo geschapen staet.
voetnoot4
Of wel hy veinst, hy is een bedrieger.
voetnoot8,9,10
Vreezende de gelegenheid te verliezen van te bezitten hetgeen zy zoo geerne heeft (verkiest), namelyk een man. Ondoorgrondelyk schepsel!
voetnoot11
En es, daer en is.
voetnoot16
Of zy slaet hem blind.
voetnoot22
Aftrekken, het voorwerp van zyne liefde vaerwel zeggen.
voetnoot25
Na dat, in de nabyheid van wat.
voetnoot26-28
De zin van deze drie regels is my zoo duister, dat ik er geen verklaring weet aen te geven.
voetnoot6
Zelf onderwyzen gaen.
voetnoot7
Wien God genegen is.
voetnoot13,14
Geen hart verdraegt meerder smart.
voetnoot32
Dat leet, dat het leed.
voetnoot1
Tspoede, te, by den voorspoed.
voetnoot12,13
Dat hy niet teenemael dood was.
voetnoot16
Pallas. Een pallas of pallast, is een zwaerd; doch dit schynt hier nier bedoeld. Misschien moet men aen zekeren marktguikelaer denken, thans nog paillasse geheeten.
voetnoot17
Dat en is geen wonder.
voetnoot20,21,22
Als het (namelyk het hart) de handelwyze ziet van haer, van wie het, uit getrouwheid, nooit scheiden kan. Voor daer zal men vermoedelyk daert lezen moeten.
voetnoot2
Leit, leed.
voetnoot7
Dogdelijk, deugdzaem.
voetnoot9
Doet eenen anderen spoedig wel.
voetnoot10
Dorper fel, een domkop.
voetnoot11,12
Niet anders oplevert dan hem zyn aert ingeeft.
voetnoot15
Die 't niet waerd is zoo geheeten te worden.
voetnoot18
Vermert, vermaerd.
voetnoot25-30
Een man die zyn vrouw verliest stelt soms zyn hart zoo zeer op een overgebleven kind, dat hy er zyne vrouw door vergeet. I mint is vermoedelyk een schryffeil; en zou men misschien moeten lezen vergeten vint.
voetnoot1
In dorste, voor en dorste, daer en zou niet durven.
voetnoot8
Versiet, let op. De zin is: merk wel op, dat er niemand in nood zoolang blyven kan of God staet ze toch eindelyk by.
voetnoot20
Bestaet, besteed, wel besteed.
voetnoot21
Wel bepynt, met moeite verworven.
voetnoot23,24
Ik hoop dat hem geen kleinigheid (twint) zal schaden.
voetnoot26
Selken, aen de zulken.
voetnoot1-6
Menig vrouwspersoon, die nu een slecht leven lydt, zou rein en goed zyn, zoo slechts de meisjens en de wyven nog de schaemte hadden, die haer betaemt.
voetnoot12
El, anders.
voetnoot15
Menigeen van zyne zonden.
voetnoot17
Lichte, wellicht.
voetnoot20
Loest, verlost.
voetnoot24
Of daer zal uitkomst voor hem zyn, of hy zal zich redden.
voetnoot30
Hem bekeert, zich begeeft.
voetnoot1-3
De waerheid houdt stand, waer de logen altoos spoedig vergaet (te gheet).
voetnoot6
Is het lot van hem die bedriegen wil.
voetnoot7-12
Menigeen ontziet zyn vluchtenden vyand uit angst voor den dood, terwyl degene, die in al te groot verdriet zit, niet op gelyke wyze handelt (dies niet en pliet).
voetnoot16
Of zy werd getroost.
voetnoot28
Volgheet, volgaet, vervolgt.
voetnoot7
Wanneer er twee.
voetnoot12
Hem vromen, hen baten.
voetnoot27
Waertoe de man geen wil zou hebben.
voetnoot28
Gheneken, genaken, naderen.
voetnoot5
Soort zoekt soort.
voetnoot10
Zoodra hy het kent.
voetnoot16
Twint, geenzins.
voetnoot22
Om een doot, al stont er de dood op.
voetnoot25
Ontvangt het hart rouw, enz.
voetnoot31
Zy, die van aert overeenstemmen.
voetnoot3-8
Menigeen ziet dikwyls dat er oneer en schande gebeurt aen hen, die het zondig kwaed niet willen afleggen, en dat God de hem aengedane belediging (ande) wreekt, enz.
voetnoot21,22
Het strekt tot lof of verdedigt zich voor het gerecht? De zin is duister, en het is onzeker of soe wie hier op zyn hoogduitsch moet genomen worden.
voetnoot3
Verloest, verlost.
voetnoot9
Dieden, bedieden, hebben beteekenissen.
voetnoot10
Ontbint. Deze spreuk heeft iets van den aenvang des ouden vlaemschen Roman de la Rose, volgens het door my gevondene handschrift:
 
Het seit menech dat in drome
 
Niet el en es dan idele gome,
 
Logene ende ongewarichede;
 
Nochtan heeft men, ter meniger stede,
 
Dicke die drome vonden waer,
 
Ende die dinc gescien daer naer.
voetnoot16
Doet, overdoet, geeft.
voetnoot19
Yet, voor niet.
voetnoot22
Ghestaet, staet toe.
voetnoot23
Ontsaedt, ontzet, ontsteld.
voetnoot25
Te badt, te bet, te beter.
voetnoot1
Stadt hebben, plaets grypen.
voetnoot9
Dats mort, dat is jammer, dat is beklaeglyk. Daer men oudtyds moort riep ter aenklachte van een verraderlyk feit, zoo beteekende dat moort in de gemeene spraek niets meer dan iets dat wraek roept.
voetnoot10
Wort, voor woorden.
voetnoot14
Tleven. De zin dezer spreuk, indien ik my niet misgisse, komt hier op nêer: het is toch jammer dat het gegeven woord van verraders maer zelden zoo lang houdt, tot men hen kan aentoonen en beloonen van dat zy als verraders leven.
voetnoot20
Te hans ghesciet, dadelyk te beurt valt (velt).
voetnoot2
Verhocht, verheugd.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken