Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken
(1856)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 89]
| |
Hemelsage.aant.Sint Pieter had de poort des hemels
Eens niet wel dicht gedaen.
Daer kwam een wind naer boven warlen,
Uit d'aerdkring opgestaen,
En gierde door de gapende oopning.
Het togtte daer zoo styf
Dat straks de heilge poortbewaerder
Een kou kreeg over 't lyf.
Hy ging tot onzen lieven Heere
En sprak: ‘'k Moet naer myn bed;
'k Ben ziek; er heeft me daer een pleuris
Zich op myn borst gezet.
Ik kan 't onmooglyk langer uitstaen
Aen gindsche hemeldeur.
Vergun dat 'k iemand in myn plaets roep;
'k Stel u Sint Joris veur,
Die zal my voegelykst vervangen
Tot ik genezen ben:
Hy is als oud soldaet en schildwacht,
De beste dien ik ken.’
- ‘'t Is billyk, zei de Heer, 't is billyk
Dat gy wordt afgelost.
Loop spoedig dien Sint Joris halen,
En stel hem op uw post!
| |
[pagina 90]
| |
Vervolgens kunt ge u doen verplegen.’
Gelyk gezeid, gedaen.
Fluks zag me' (ad interim) Sint Joris
Aen 's hemels ingang staen.
De apostel gaf hem, na vermaning,
De sleutels van de poort.
‘Pas op, sprak hy, laet niemand binnen
Die tot de hel behoort,
Of nog in 't vagevuer moet branden.
Een zieltjen sluipt zoo ras!
Geen mensch komt tot de hemelglorie
Dan drager van een pas,
Door d'Opperregter hem gegeven,
Na 't doorgestane pleit!’
- ‘'k Begryp dit alles goed, zei Joris,
Maer, hoor eens, eer gy scheidt:
Daer is my nog iets ingevallen,
't Geen opgehelderd dient;
'k Ben onbekwaem voor dit poortierschap:
Ik ken geen fransch, myn vriend.
Zoo hier een Franschman aen kwam kloppen,
Hoe zoude ik dan staen zien!’
- ‘Stel u gerust; wees niet verlegen,
Dat zal u niet geschiên
(Sprak Sinte Pieter met een lachjen,
Terwyl hy afscheid nam):
My heugt den tyd niet meer, myn waerde,
Dat hier een Franschman kwam.’
|
|