Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Klinck-vers.

WAt is dit leven hier vol jammers en ellenden ?
Wat is de sterckste Mensch, rijck, wijs, of hoogh vermaert ?
Schoon yemandt staet, en eer, in overvloedt vergaert,
De Doodt sleept haer na 't graf, en gaet haer glory enden.

Hoe veel zyn nu vernielt, van die ick eertijdts kenden,

Rijck, weeligh, jongh, en schoon, en rijck, en groots van aert,
Haer eere die verdwijnt: De Doodt haer niet en spaert,
En gaet vast d'een na d'a'er na 't duyster graf heen senden.

Dus alle wie ghy zijt, neemt uwen tijdt wel waer,

En leeft ter eeren Godts, soo lijdt ghy geen ghevaer:
Maer sult hier na den Doodt, het soetste leven erven.

O ! vreuchde, na de Doodt, die 't lijden hier versoet:

Den vromen voelt alhier den voor-smaeck in 't ghemoet,
En krijght dit vol besit na dit lichaem'lijck sterven.