Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Henriëtte de Grandpré (1789)

Informatie terzijde

Titelpagina van Henriëtte de Grandpré
Afbeelding van Henriëtte de GrandpréToon afbeelding van titelpagina van Henriëtte de Grandpré

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (1.07 MB)

ebook (3.00 MB)

XML (0.37 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

briefroman
roman


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Henriëtte de Grandpré

(1789)–Jacob Eduard de Witte, Maria van Zuylekom–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina I]
[p. I]


illustratie

Voorbericht.

De Brieven, waar uit dit werk is te zaamen gesteld, behooren aan geene uitlandsche penne; de Schrijver heeft nodig geöordeeld zijn naam, voor als nog, te moeten verbergen, uit hoofde, dat de lotgevallen der Ouders van Henriette van Grandpré, niet ten eenemaale ideaal zijn, en hij eene afgestorvene deugd, door het noemen van zijn' naam, niet meerer kenbaar wil maaken; het zij voor het menschdom voldoende, uit deeze Brieven een nieuw bewijs te vinden, van die ellenden, die eene ouderlijke gestrengheid, als zij

[pagina II]
[p. II]

de banden der natuur overschreidt, na zich sleept. Wenschelijk waare het, dat wij geene voorbeelden hadden, die over deze gestrengheid wraak van den Almachtigen God inroepen! Hoe siddrend moeten Ouders den dood in de armen zinken, als zij zich het ongeluk van hunne Kinders, op hun sterfbedde, te verwijten hebben! Mijn hart wijkt bevend van zulk eene herrinnering weg; en, God weet het, hoe veele deugdzame Kinders, op het oogenblik dat ik dit schrijf, een wanhopend voorneemen ter uitvoer brengen, waar toe hun hart niet geäart is, doch waar toe de wreedheid haarer Ouders het bragt! De Ouderlijke tucht is de teugel der opvoeding; zonder haar konde de waereld van geene degelijke menschen voorzien worden, onze eerste plicht is de

[pagina III]
[p. III]

eerbied voor hun, aan wien wij, naast God, het leven verschuldigd zijn, en die voor onze tedere kindschheid zorgden; doch, die tucht moet geene wreedheid zijn; Kinders zijn geene Slaaven; zoo draa Ouders zich als wrekers en wreedäarts gedraagen, verliezen zij al het recht, dat de wet der natuur hen op onze liefde en gehoorzaamheid gaf; en de misslagen der Kinderen zullen, door den Richter der waereld, van hun geeischt worden! mogten alle Ouders zich deezer waarheid toch herrinneren!

 

Het zal den Schrijver een waar genoegen zijn, als zijne poging om het menschdom, door deeze Brieven, te verplichten, gelukt is; hij wenscht hartelijk, dat zij mede mogen werken, om iet ter beschaving der zeden aan

[pagina IV]
[p. IV]

te brengen, en het vernederend vooroordeel mogen helpen verbannen, het welk de Nederlanders tegen de schriften van Inlandsche Schrijvers heeft vooringenoomen!

de Schrijver.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken