Vogeltjes op je hoofd

[p. 46]

Vroeger

Vroeger, zeggen grote mensen vaak,
vroeger lichtten kinderen hun pet
als meester langs een groepje kwam
en iedereen poetste iedere week
zijn oude fiets en in lange, warme zomers,
- altijd warm, altijd lang, alles oud -
zwommen we in de bocht van de rivier.

Zakgeld was er niet en één dag op vakantie,
kijk, en bruine foto's komen uit de kast,
we droegen nog een pofbroek en daar
waarachtig een matrozenkiel.
Het haar was kort als stoppels
de wangen rond als appels.